پیه پس

لغت نامه دهخدا

پیه پس. [ ی َ پ َ ] ( اِخ ) بیه پس. آن سوی رود. قسمت غربی سفیدرود در ناحیه گیلان که مرکز آن رشت بود. رجوع به بیه پس شود.

فرهنگ فارسی

از محال گیلان

پیشنهاد کاربران

بپرس