پینچال

پیشنهاد کاربران

روستایی در طالقان در دامنه کوه کاهار و بالاتر از گته ده که البته اکنون هیچ اثری از آن باقی نیست
از آثار باستانی آن غار سنگتراش که در آن درون سنگ حوضی و در کنار حوض یک سینی و چند جام تراشیده شده بود و البته اموز تقریبن متلاشی شده
...
[مشاهده متن کامل]

و همچنین بقایای یک قلعه دیده بانی مربوط به زمان ساسانیان می باشد
جای دهکده امروزه به صورت چمنزاری بسیار بزرگ برجاست و جایجایش توسط جویندگان گنج سوراخ سوراخ شده
و این واژه اکنون به رودی که از آنجا سرچشمه میگیرد و در گته ده به شاهرود میپیوندد ، اطلاق میشود

پینچال. [ چ َ / ل ِ ] ( اِخ ) شهرستانی است از توابع طالقان، و از آنجاست صاحب اسماعیل بن عباد. ( منتهی الارب ) . پینچال ولایت سردسیر است ، در شرقی قزوین . طولش از جزایر خالدات فه . مه و عرض از خطّ استوا،
...
[مشاهده متن کامل]
لوی . در کوهستان افتاده است ، و کلاتها بوده ، و دیه های معتبر کمتر باشد، حاصل آنجا غلّه و اندکی جوز و میوه بود، و مردم آنجا دعوی مذهب سنت کنند، اما ببواطنه مایلتر باشند. ولایت سرانرود و جرود و قهپایه وکن و کرخ از توابع آنجاست ، و در این ولایت دیه ها معتبر بود، حقوق دیوانی طالقان با این ولایت یک تومان است . ( نزهةالقلوب چ لیدن ص 65 مقاله ٔ 3 ) . شهرکی است ازجبال ، از ری به دیلمان نزدیک . ( حدودالعالم ) . پنجمین ناحیه است از ایالت تهران ، از شمال و مشرق محدود است به مازندران ، از جنوب به ساوجبلاغ و از مغرب به قزوین . پینچال ناحیه ای است کوهستانی ، و قسمت مهم آن در دره ٔ شاهرود واقع شده ، و این رود از مغرب گردنه ٔ کندوان سرچشمه گرفته بطرف مشرق جاری است ، و اغلب قرای پینچال در کنار شعب آن واقعند، قرای متعدد طالقان که همه بخوشی آب و هوا معروفند، عبارتند از: شهرک ، نسا، و محمودآباد. عده ٔ قرای آن 78 و جمعیت آن قریب 24300 نفر، و اغلب قریه های آن قدیمی و اشخاص بزرگی منسوب به آن قراء میباشند. ( جغرافیای سیاسی کیهان صص 354 - 355 ) . آب طالقان وارد بحر خزر میشود. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 311 ) . طالقان دارای معدن زغال سنگ است . و رجوع به نزهةالقلوب ( چ لیدن مقاله ٔ 3 صص 220 - 222 ) و الارشاد ( چ سید جلال الدین تهرانی ص 4 ) و سفرنامه ٔ مازندران ص 23، 21، 20، 108، 111، 142 رابینو شود.

بپرس