لغت نامه دهخدا
پینه بسته. [ ن َ / ن ِ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) کبره بسته. شوغ بسته. ایجاد پینه شده. || نرم ظاهر سخت باطن. ( آنندراج ) :
دلهای پینه بسته ابنای روزگار
از ناخن پلنگ کند جوی خون روان.صائب.
فرهنگ فارسی
( صتف ) ۱- کبره بسته شوغ بسته ایجاد پینه شده . ۲- نرم ظاهر سخت باطن : دلهای پینه بست. ابنای روزگار از ناخن پلنگ کند جوی خون روان . ( صائب )
فرهنگ عمید
قسمتی از پوست بدن که در اثر ساییدگی یا کار بسیار سفت و سخت شده.