پیندار

لغت نامه دهخدا

پیندار. ( اِخ ) پینداروس. یکی از بزرگترین شعرای یونان باستان است. در 520 ق.م. در شهر تیبه تولد یافته و در441 ق.م. در گذشته است. غزلیات ، قصائد،مراثی و انواع دیگری از اشعار دارد. وی مظهر لطف و حمایت هیرون پادشاه سیراکوز ( سرقسطه ) و اسکندر پادشاه مقدونیه و دیگر اکابر و اعاظم عصر خود واقع شده است نه تنها آتنی ها بلکه جماهیر دیگر یونان وی را احترام بسیار میکرده اند تا آنجا که در زمان حیات مجسمه ویرا در تیبه نصب نموده اند و هنگام وفات امتیازات زیادی درباره خانواده او قائل شده اند و وقتی که به امر اسکندر کبیر بتخریب تیبه اقدام کردند توصیه مخصوص بمحافظت خانه پیندار شده بود. از تمام اشعارش فقط45 غزل باقی مانده که به کرات طبع و نشر شده و به السنه اروپایی ترجمه گشته است. ( قاموس الاعلام ترکی ). پیندار بزرگترین شاعر غزلسرای یونان. وی در 521 ق.م.تولد یافت و برخی از مورخین معتقدند که تا حدود 440ق. م. از حیات بهره مند بوده است. پینداروس بواسطه ٔدلکش و بلند بودن اشعار شهرت بسیار یافت ، چنان که جباران و سلاطین بسیاری از بلاد و نواحی یونان او را بدربار خویش می خواندند و می نواختند. شهر تب در زمان حیات پینداروس او را مجسمه ای ساخت و تا یک قرن پس از مرگ وی خانه اش را به نهایت دقت و احترام نگهداشتند و یونانیان بر خانواده وی تا دیرزمان بدیده احترام می نگریستند. پینداروس را آثار فراوانی بوده است که جزبرخی از آن جمله اکنون در دست نیست. ( ترجمه تمدن قدیم فوستل دکولانژ ص 468 ). و نیز رجوع به پندار شود.

فرهنگ فارسی

یکی از یزرگترین شعرای یونان باستان است

دانشنامه عمومی

پیندار یا پندار ( به یونانی باستان: Πίνδαρος ) ، ( زاده حدود ۵۵۲ قبل از میلاد در تبس؛ درگذشت حدود ۴۴۳ قبل از میلاد ) که گاهی پنداروس یا پینداروس ( píndaros ) و در لاتین پینداریوس Pindarus ) خوانده شده، شاعر و سخنور برجسته یونان باستان بود.
در میان نُه نفر شاعران شناخته شدهٔ غرب در دنیای باستان، اشعار و منظومه های پندار بیش از دیگر شاعران یونان باستان، باقی مانده و حفظ شده است.
کوئنتیلی، ادیب و فیلسوف رومی درباره او نوشته است:
در میان نه شاعر دنیای باستان، پندار بزرگترین آنها به شمار می رود و این بزرگی، و همینطور شکوه و عظمت شعر او از اندیشه های زیبا و سرزندگی کلام او و نیز از غنای زبان و فصاحت کلام او سرچشمه می گیرد. ویژگی هایی که نظیر آنها را در مورد دیگرانی چون هوراس نیز سراغ نداریم و از این جهت پندار بی نظیر است
برخی از پژوهشگران با توجه به مواردی همچون نام او که یک نام ایرانی ( به معنای اندیشه ) به نظر می رسد و همچنین با توجه به این که تمامی اشعار او بر خلاف دیگر شاعران یونانی معاصرش و همچون اشعار شاعران ایرانی از قافیه و ردیف برخوردار بوده و همچون مضامین رایج در شعر ایرانی حاوی مضامین ظریف و لطیف عاشقانه می باشد؛ حکیم و شاعری ایرانی یا ایرانی تبار دانسته و وی را حکیم پندار خوانده اند. [ ۱]
عکس پیندار
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

پینْدار (ح ۵۱۸ـ ح ۴۳۸پ م)(Pindar)
شاعر غنایی یونانی. شهرت او به سبب سرودهای همسرایی یا چکامه های برجای مانده از اوست که به افتخار برندگان مسابقات ورزشی یونان در دلفی، اُلمپ، نمئا، و برزخ کورِنت سروده است. از دیگر آثارش فقط بخش هایی باقی مانده اند که عبارت اند از سرودها، آوازهای مذهبی، و نوحه. پیندار در کونوسکفالای، در بوئتیا، به دنیا آمد. در جوانی در یک مسابقۀ شعر از کورینا شکست خورد. گفته می شود کورینا به او هشدار داده بود که جزئیات اسطوره شناختی خود را «مشت مشت بپاشد نه گونی گونی». نخستین شعر باقی مانده از او با عنوان «چکامۀ دهم پوتی» به ۴۹۸پ م برمی گردد؛ در بیست سال بعد در سراسر دنیای یونانی معروف شد. نقطۀ قوت پیندار نه در افکار ساده و آشفته اش، بلکه در شکوه حیرت انگیز زبان، ریتم، و تصویرپردازی است که ترجمۀ شعر او را دشوار کرده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس