پِیْن ـ گاپوشکین، سِسیلیا هِلینا (۱۹۰۰ـ ۱۹۷۹)(Payne-Gaposchkin, Cecilia Helena)
اخترشناس انگلیسی تبار امریکایی. این بانو تحول ستاره ها و ساختار کهکشانی را بررسی کرد. پژوهش های دهۀ ۱۹۲۰ او در زمینۀ ستاره ها، پاره ای از نخستین نشانه های فراوانی سبک ترین عناصر، هیدروژن و هلیوم، را در کهکشان راه شیری فراهم آورد. پین- گاپوشکین در وِندووِرِ باکینگام شر زاده شد. در دانشگاه کیمبریج و رصدخلانۀ کالج هاروارد در کیمبریج ماساچوست زیر نظر اخترشناس امریکایی، هارلو شپلی، درس خواند. در ۱۹۲۳ دانش آموخته شد. در ۱۹۲۷، در مقام اخترشناس، در همان رصدخانۀ مشغول به کار شد. در ۱۹۳۸، به کرسی فیلیپس اخترشناسی در دانشگاه هاروارد دست یافت و در ۱۹۵۶، استاد اخترشناسی شد. از فنون گوناگون طیف بینی برای بررسی ویژگی ها و ترکیب ستاره ها، به خصوص ستاره های متغیر، استفاده می کرد. بررسی های او در زمینۀ ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک با همکاری همسرش، سرگِی گاپوشکین، صورت گرفت. سایر زمینه های مورد علاقۀ او عبارت بودند از ابداع روش های تعیین قدر ستارها، و نیز تعیین موقعیت ستاره های متغیر و نواَخترها در نمودار هرتزشپرونگ ـ راسل.
اخترشناس انگلیسی تبار امریکایی. این بانو تحول ستاره ها و ساختار کهکشانی را بررسی کرد. پژوهش های دهۀ ۱۹۲۰ او در زمینۀ ستاره ها، پاره ای از نخستین نشانه های فراوانی سبک ترین عناصر، هیدروژن و هلیوم، را در کهکشان راه شیری فراهم آورد. پین- گاپوشکین در وِندووِرِ باکینگام شر زاده شد. در دانشگاه کیمبریج و رصدخلانۀ کالج هاروارد در کیمبریج ماساچوست زیر نظر اخترشناس امریکایی، هارلو شپلی، درس خواند. در ۱۹۲۳ دانش آموخته شد. در ۱۹۲۷، در مقام اخترشناس، در همان رصدخانۀ مشغول به کار شد. در ۱۹۳۸، به کرسی فیلیپس اخترشناسی در دانشگاه هاروارد دست یافت و در ۱۹۵۶، استاد اخترشناسی شد. از فنون گوناگون طیف بینی برای بررسی ویژگی ها و ترکیب ستاره ها، به خصوص ستاره های متغیر، استفاده می کرد. بررسی های او در زمینۀ ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک با همکاری همسرش، سرگِی گاپوشکین، صورت گرفت. سایر زمینه های مورد علاقۀ او عبارت بودند از ابداع روش های تعیین قدر ستارها، و نیز تعیین موقعیت ستاره های متغیر و نواَخترها در نمودار هرتزشپرونگ ـ راسل.