پیمبرزادگی. [ پ َ ی َ / ی ُ ب َ دَ/ دِ ] ( حامص مرکب ) فرزند پیغمبر بودن : چو کنعان را طبیعت بی هنر بودپیمبرزادگی قدرش نیفزود.سعدی.