پیمانه خور

لغت نامه دهخدا

پیمانه خور. [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده پیمانه. شرابخوار. || در اصطلاح مردم قزوین ، باغهائی که فقط از یک آب معین مشروب شود و از سیلاب حق ندارد. ( فرهنگ نظام ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- خوردند. پیمانه شرابخوار. ۲ - باغهایی که فقط از یک آب معین مشروب شود و از سیلاب حق ندارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس