پیمان گسل. [ پ َ / پ ِ گ ُ س ِ ] ( نف مرکب ) آنکه بر عهد خود ثابت نباشد. ( آنندراج ). پیمان شکن. ناقض عهد. خلاف عهد کننده :دلبندم آن پیمان گسل ، منظورچشم آرام دل نی نی دلارامش مخوان ، کز دل ببرد آرام را.سعدی.فریب وعده او گرچه صائب بارها خوردم همان خوشوقت از پیمان آن پیمان گسل گردم.صائب.چون بیاد آن بت پیمان گسلم می آیدلشکر شوق بتاراج دلم می آید.طالب آملی.
( صفت ) آنکه بر عهد خود ثابت نباشد ناقض عهد پیمان شکن : دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را. ( سعدی )