پیمان کارلویتس در ۲۶ ژانویه ۱۶۹۹ میلادی در کارلویتس[ الف] ( اکنون در صربستان ) منعقد شد و به جنگ بزرگ عثمانی ( ۱۶۸۳–۱۶۹۹ ) که در آن امپراتوری عثمانی در نبرد زنتا مقابل اتحاد مقدس شکست خورد، پایان داد. این پیمان سرآغاز دوره انحطاط امپراتوری عثمانی و از طرفی دورهٔ قدرت پادشاهی هابسبورگ در اروپای مرکزی بود.
در مذاکرات صلح کارلویتس، میزگرد برای اولین بار در تاریخ مذاکرات دیپلماتیک بین المللی مورد استفاده قرار گرفت؛ میز مذاکره درون خیمه ای با چهار ورودی قرار داشت و هیچ نماینده ای ارجحیت در ورود نداشت. [ ۱]
بنابر این پیمان، عثمانی ها بخش اعظم مجارستان، بوسنی و هرزگوین و کرواسی را به امپراتوری هابسبورگ واگذاردند، ترانسیلوانی همچنان مستقل باقی ماند ولی توسط فرمانداری اتریشی اداره می شد، ناحیه پادولیا به همراه قلعه های نظامی کامیانتس - پودیلسکیی به لهستان بازگردانده شد و ونیز بخش اعظم دالماسی به همراه کلیه پلوپونز را از امپراتوری عثمانی گرفت.
دولت عثمانی بلگراد و باناتِ تِمِش وار ( اکنون تیمیشوارا ) و حکومت مولدووا و والاچیا را حفظ کرد. پس از یک سال مذاکرات با روسیه تزاری به موجب پیمان کنستانتینوپل، بندر آزوف به پتر یکم، شاه روسیه، تسلیم شد.
↑ Sremski Karlovci
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مذاکرات صلح کارلویتس، میزگرد برای اولین بار در تاریخ مذاکرات دیپلماتیک بین المللی مورد استفاده قرار گرفت؛ میز مذاکره درون خیمه ای با چهار ورودی قرار داشت و هیچ نماینده ای ارجحیت در ورود نداشت. [ ۱]
بنابر این پیمان، عثمانی ها بخش اعظم مجارستان، بوسنی و هرزگوین و کرواسی را به امپراتوری هابسبورگ واگذاردند، ترانسیلوانی همچنان مستقل باقی ماند ولی توسط فرمانداری اتریشی اداره می شد، ناحیه پادولیا به همراه قلعه های نظامی کامیانتس - پودیلسکیی به لهستان بازگردانده شد و ونیز بخش اعظم دالماسی به همراه کلیه پلوپونز را از امپراتوری عثمانی گرفت.
دولت عثمانی بلگراد و باناتِ تِمِش وار ( اکنون تیمیشوارا ) و حکومت مولدووا و والاچیا را حفظ کرد. پس از یک سال مذاکرات با روسیه تزاری به موجب پیمان کنستانتینوپل، بندر آزوف به پتر یکم، شاه روسیه، تسلیم شد.
↑ Sremski Karlovci
wiki: پیمان کارلویتس