پیمان کارلوویتس

دانشنامه آزاد فارسی

پیمان کارْلوویتس (Carlowitz, treaty of)
پیمان صلحی منعقدشده در ۱۶۹۹. به جنگ امپراتوری عثمانی و اتحادیۀ مقدس (۱۶۸۳ـ۱۶۹۹) (اتریش، لهستان، ونیز، و روسیه) پایان داد؛ براساس آن ادارۀ ترانسیلوانی و بخش اعظم مجارستان، که تحت حاکمیت ترک های عثمانی بود، به روسیه واگذار شد. پیمان صلح کارلوویتس از نفوذ و اعتبار عثمانی در شرق و مرکز اروپا کاست و اتریش به قدرت غالب این منطقه مبدل شد. در اواخر تابستان ۱۶۹۷، سلطان مصطفی دوم، امپراتور عثمانی، به لشکرکشی بزرگی در قلمرو شمالی این امپراتوری مبادرت کرد، و همان سال در نبرد زنتا، از فرانسوا آوژن، شاهزادۀ ساووآ به سختی شکست خورد. سلطان عثمانی، که از اتریشی ها شکست خورده بود و از جانب روس ها نیز تهدید می شد، برای مذاکرات صلح اعلام آمادگی کرد. مذاکرات صلح در ۱۶۹۸ در روستای کارلوویتس، در نزدیکی بلگراد، آغاز شد و پس از ۷۲ روز، به امضای پیمان صلح انجامید. ترک های عثمانی برای نخستین بار به شکست و وساطت قدرتی بی طرف برای امضای پیمان صلح تن دادند.

پیشنهاد کاربران

بپرس