پیمان مونترال

پیشنهاد کاربران

پیمان مونترال یا پروتکل مونترال در مورد موادی که باعث تخریب لایه ازون می شوند ( پروتکل کنوانسیون وین برای محافظت از لایه ازون ) ؛ ( انگلیسی: Montreal Protocol ) ، یک معاهدهٔ بین المللی است که برای محافظت از لایه ازون با خاتمه دادن به تولید مواد بی شماری که مسئول کاهش ازون هستند طراحی شده است. این توافق نامه در تاریخ ۲۶ اوت ۱۹۸۷ انجام شد و پس از نخستین جلسه در هلسینکی، مه ۱۹۸۹، در ۱۶ سپتامبر ۱۹۸۹ به اجرا درآمد. از آن زمان تاکنون ۹ مورد تجدید نظر انجام داده است، در سال ۱۹۹۰ ( لندن ) ، ۱۹۹۱ ( نایروبی ) ، ۱۹۹۲ ( کپنهاگ ) ، ۱۹۹۳ ( بانکوک ) ، ۱۹۹۵ ( وین ) ، ۱۹۹۷ ( مونترال ) ، ۱۹۹۸ ( استرالیا ) ، ۱۹۹۹ ( پکن ) و ۲۰۱۶ ( کیگالی ) . در نتیجهٔ این توافق بین المللی، سوراخ ازون در ناحیه قطب جنوب به آرامی در حال بهبود است. پیش بینی های اقلیمی نشان می دهند که لایه ازون بین سال های ۲۰۵۰ تا ۲۰۷۰ به سطح سال ۱۹۸۰ باز خواهد گشت. کوفی عنان با توجه به اتخاذ و اجرای گستردهٔ آن، از آن به عنوان نمونه ای از همکاری های بین المللی استثنایی مورد استقبال قرار گرفته گفته است که «شاید تنها موفق ترین توافق بین المللی تا به امروز، پروتکل مونترال بوده است» در مقایسه، تقسیم بار مؤثر و پیشنهادهای راه حل برای کاهش تضاد منافع منطقه ای از جملهٔ عوامل موفقیت در چالش کاهش ازون بوده است؛ جایی که مقررات جهانی براساس پروتکل کیوتو نتوانست این کار را انجام دهد. در این مورد «چالش کاهش ازون»، مقررات جهانی پیش از برقراری اجماع علمی وجود داشته است. افکار عمومی کلی نیز نسبت به خطرات احتمالی قریب الوقوع اطمینان داشته است.
...
[مشاهده متن کامل]

این دو پیمان ازون که از سوی ۱۹۷ پشتیبان؛ ( ۱۹۶ کشور و نیز اتحادیه اروپا ) ، به تصویب رسیده، آن ها را به نخستین معاهده های جهانی تصویب شده در تاریخ سازمان ملل متحد تبدیل کرده است.
این دو معاهدهٔ «واقعاً جهانی» همچنین به سود فرایند سیاست گزاری در مقیاس جهانی قابل توجه بوده است؛ تنها ۱۴ سال بین یک بررسی علمی اساسی و کشف مشکل ( ۱۹۷۳ ) ، و توافق بین المللی بر سر آن، امضا شده ( ۱۹۸۵ و ۱۹۸۷ ) ، فاصله بوده است.
این پیمان در زمینه و بر پایهٔ چندین گروه از هیدروکربن هایهالوآلکان ی که ازون استراتوسفر را تخلیه می کنند، شکل گرفته است. تمام مواد تخلیه کننده ازون که توسط پروتکل مونترال کنترل می شوند، حاوی کلر یا برم هستند؛ ( موادی که فقط فلوئور دارند به لایهٔ ازون آسیب نمی رسانند ) . برخی از مواد تخلیه کنندهٔ ازون ( ODSs ) هنوز توسط پروتکل مونترال کنترل نشده اند.

پیمان مونترال
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/پیمان_مونترال
پیمان مونترال The Montreal Protocol : [اصطلاح زیست محیطی] پیمانی بین الملی است در مورد موادی که سبب تخریب لایه ازن می شود و در سال 1987 خواستار توقف تدریجی تولید و مصرف ترکیباتی شد که سبب تخریب لایه ازن
...
[مشاهده متن کامل]
در فضا می شود - - این ترکیبات عبارتند از کلروفلوئوروکربن ها ( CFCs ) ، هالون ها، تتراکلرید کربن و متیل کلروفرم. این برنامه در سال 2000 در مورد اکثر مواد فهرست شده انجام شد و در سال 2004 در مورد متیل کلروفرم بمورد اجرا گذاشته شد.

بپرس