پیمان ممنوعیت جنگ افزارهای هسته ای ( به انگلیسی: Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons ) یک توافق الزام آور بین المللی است تا از جنگ افزار هسته ای جلوگیری کند. مذاکرات تصویب پیمان از مارس ۲۰۱۷ در سازمان ملل متحد آغاز شد و و در ۷ ژوئیه ۲۰۱۷ پایان یافت. این مذاکرات توسط تمامی کشورهای دارنده جنگ افزار هسته ای و اعضای ناتو بایکوت شد، به جز هلند که ضد آن رأی داد. در پایان مذاکرات، ۱۲۲ کشور به نفع این معاهده رأی دادند و یک کشور رأی مخالف و یک کشور رأی ممتنع داد.
... [مشاهده متن کامل]
قدرت های بزرگ هسته ای این پیمان را که تنها شکل نمادین دارد، تحریم کرده اند.
جنگ افزارهای هسته ای برخلاف جنگ افزار شیمیایی، جنگ افزار بیولوژیک، مین ضد نفر و بمب خوشه ای تا پیش از این فاقد یک پیمان منع کننده بوده است و پیمان نامه منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای ( NPT ) فقط یک محدودیت نسبی اعمال می کرد.
معاهده منع جنگ افزارهای هسته ای روز ۷ ژوئیه ۲۰۱۷ با ۱۲۲ رأی موافق، یک رأی مخالف و یک رأی ممتنع در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک به تصویب رسید. الیان وایت گومِز سفیر کاستاریکا در سازمان ملل متحد که ریاست کنفرانس تهیه کننده پیش نویس این معاهده را برعهده داشت، روز جمعه ۷ ژوئیه نتیجه رای گیری را اعلام کرد و گفت با ۱۲۲ رأی موافق و هلند به عنوان مخالف و سنگاپور ممتنع، این پیمان به تصویب رسیده است. وی گفت بعد از استفاده از بمب های اتمی در هیروشیما و ناگازاکی در اوت ۱۹۴۵ در پایان جنگ جهانی دوم جهان ۷۰ سال در انتظار این تصویب قانونی بوده است. وی گفت: «ما موفق شدیم تا نخستین بذرهای یک جهان عاری از جنگ افزارهای هسته ای را بکاریم. »
۹ قدرت هسته ای جهان، شامل آمریکا، روسیه، بریتانیا، چین، فرانسه، هند، پاکستان، کره شمالی و اسرائیل، شرکت این رأی گیری را تحریم کرده بودند.
پیمان منع جنگ افزارهای اتمی روز چهارشنبه ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۷ از سوی بیش از پنجاه کشور جهان، در سازمان ملل متحد به امضا رسید و با این امضا وارد مرحله اجرایی می شود.
کشورهای ایالات متحده آمریکا، فرانسه و بریتانیا، سه قدرت عمدهٔ هسته ای در جهان مذاکرات مربوط به منع جنگ افزارهای هسته ای در سازمان ملل متحد را تحریم کرده و از امضا معاهده جدید تصویب شده در سازمان ملل متحد خودداری کردند. این سه کشور در یک بیانیه مشترک تأکید کردند: «این ابتکار عمل به طور واضح و آشکار واقعیت اوضاع امنیتی در جهان را انکار کرده و نادیده می گیرد». اسرائیل، روسیه، چین، هند، پاکستان و کره شمالی از جمله دیگر کشورهایی هستند که رای گیری برای تصویب این معاهده را تحریم کردند. وایت گومز در این باره گفت تمامی کشورهای اتمی و اعضای ناتو مذاکرات راجع به این پیمان را بایکوت کردند. ژاپن نیز با وجود اینکه در سال ۱۹۴۵ متحمل حمله بمب اتمی شده بود، به این پیمان نپیوسته است.
... [مشاهده متن کامل]
قدرت های بزرگ هسته ای این پیمان را که تنها شکل نمادین دارد، تحریم کرده اند.
جنگ افزارهای هسته ای برخلاف جنگ افزار شیمیایی، جنگ افزار بیولوژیک، مین ضد نفر و بمب خوشه ای تا پیش از این فاقد یک پیمان منع کننده بوده است و پیمان نامه منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای ( NPT ) فقط یک محدودیت نسبی اعمال می کرد.
معاهده منع جنگ افزارهای هسته ای روز ۷ ژوئیه ۲۰۱۷ با ۱۲۲ رأی موافق، یک رأی مخالف و یک رأی ممتنع در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک به تصویب رسید. الیان وایت گومِز سفیر کاستاریکا در سازمان ملل متحد که ریاست کنفرانس تهیه کننده پیش نویس این معاهده را برعهده داشت، روز جمعه ۷ ژوئیه نتیجه رای گیری را اعلام کرد و گفت با ۱۲۲ رأی موافق و هلند به عنوان مخالف و سنگاپور ممتنع، این پیمان به تصویب رسیده است. وی گفت بعد از استفاده از بمب های اتمی در هیروشیما و ناگازاکی در اوت ۱۹۴۵ در پایان جنگ جهانی دوم جهان ۷۰ سال در انتظار این تصویب قانونی بوده است. وی گفت: «ما موفق شدیم تا نخستین بذرهای یک جهان عاری از جنگ افزارهای هسته ای را بکاریم. »
۹ قدرت هسته ای جهان، شامل آمریکا، روسیه، بریتانیا، چین، فرانسه، هند، پاکستان، کره شمالی و اسرائیل، شرکت این رأی گیری را تحریم کرده بودند.
پیمان منع جنگ افزارهای اتمی روز چهارشنبه ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۷ از سوی بیش از پنجاه کشور جهان، در سازمان ملل متحد به امضا رسید و با این امضا وارد مرحله اجرایی می شود.
کشورهای ایالات متحده آمریکا، فرانسه و بریتانیا، سه قدرت عمدهٔ هسته ای در جهان مذاکرات مربوط به منع جنگ افزارهای هسته ای در سازمان ملل متحد را تحریم کرده و از امضا معاهده جدید تصویب شده در سازمان ملل متحد خودداری کردند. این سه کشور در یک بیانیه مشترک تأکید کردند: «این ابتکار عمل به طور واضح و آشکار واقعیت اوضاع امنیتی در جهان را انکار کرده و نادیده می گیرد». اسرائیل، روسیه، چین، هند، پاکستان و کره شمالی از جمله دیگر کشورهایی هستند که رای گیری برای تصویب این معاهده را تحریم کردند. وایت گومز در این باره گفت تمامی کشورهای اتمی و اعضای ناتو مذاکرات راجع به این پیمان را بایکوت کردند. ژاپن نیز با وجود اینکه در سال ۱۹۴۵ متحمل حمله بمب اتمی شده بود، به این پیمان نپیوسته است.
