پیمان حفاظت از منابع دریایی زنده جنوبگان که به عنوان کمیسیون حفاظت از منابع دریایی زنده جنوبگان نیز شناخته می شود بخشی از سیستم پیمان جنوبگان است. این پیمان در ۱ اوت ۱۹۸۰ ( میلادی ) به امضا گذاشته و در ۷ آوریل ۱۹۸۲ ( میلادی ) به اجرا گذاشته شد. دفتر مرکزی این پیمان در تاسمانی استرالیا قرار دارد. هدف از این پیمان حفاظت از موجودات دریایی و یکپارچگی زیست محیطی است.
این پیمان در آغاز به خاطر شکار زیاد ماهی کریل در اقیانوس منجمد جنوبی شکل گرفت. زیرا ازدیاد شکار این ماهی بر کل اکوسیستم موجودات دریایی جنوبگان تأثیر می گذاشت. [ ۱] تاکنون این پیمان توسط ۱۴ کشور امضا شده و ۳۵ کشور به همراه اتحادیه اقتصادی اروپا آن را تصویب کرده اند. تا مه ۲۰۱۳، کشورهای آرژانتین، استرالیا، بلژیک، برزیل، بلغارستان، کانادا، شیلی، چین، جزایر کوک، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، هند، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی، موریس، نامیبیا، هلند، نیوزیلند، نروژ، پاکستان، پاناما، پرو، لهستان، روسیه ( درگذشته به صورت اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی ) ، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوئد، اوکراین، بریتانیا، آمریکا و وانواتو عضو رسمی این پیمان هستند. در گذشته آلمان شرقی عضو این پیمان بوده است. [ ۲]
در سال ۱۹۸۹ ( میلادی ) پیمان حفاظت از منابع دریایی زنده جنوبگان شروع به اجرای برنامه نظارت بر اکوسیستم جنوبگان کرد تا بر ماهیگیری و صید جانوران منطقه نظارت بیشتری داشته باشد.
در ژوئیه ۲۰۱۳ در جلسه ای در شهر برمرهافن آلمان تصمیم گرفته شد که محدوده دریای راس یک منطقه حفاظت شده دریایی در نظر گرفته شود. اما روسیه به آن رای مخالف داد و دلیل آن را نداشتن قدرت حقوقی کمیسیون برای تعیین منطقه حفاظت شده دریایی اعلام کرد. [ ۳]
سرانجام در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶ ( میلادی ) بر اساس توافق صورت گرفته بین ۲۴ کشور و اتحادیه اقتصادی اروپا در جلسه سالانه کمیسیون در هوبارت، تصمیم بر ایجاد یک پارک دریایی با مساحت ۵/۱ میلیون کیلومتر مربع ( بزرگترین پارک آبی جهان ) گرفته شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پیمان در آغاز به خاطر شکار زیاد ماهی کریل در اقیانوس منجمد جنوبی شکل گرفت. زیرا ازدیاد شکار این ماهی بر کل اکوسیستم موجودات دریایی جنوبگان تأثیر می گذاشت. [ ۱] تاکنون این پیمان توسط ۱۴ کشور امضا شده و ۳۵ کشور به همراه اتحادیه اقتصادی اروپا آن را تصویب کرده اند. تا مه ۲۰۱۳، کشورهای آرژانتین، استرالیا، بلژیک، برزیل، بلغارستان، کانادا، شیلی، چین، جزایر کوک، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، هند، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی، موریس، نامیبیا، هلند، نیوزیلند، نروژ، پاکستان، پاناما، پرو، لهستان، روسیه ( درگذشته به صورت اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی ) ، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوئد، اوکراین، بریتانیا، آمریکا و وانواتو عضو رسمی این پیمان هستند. در گذشته آلمان شرقی عضو این پیمان بوده است. [ ۲]
در سال ۱۹۸۹ ( میلادی ) پیمان حفاظت از منابع دریایی زنده جنوبگان شروع به اجرای برنامه نظارت بر اکوسیستم جنوبگان کرد تا بر ماهیگیری و صید جانوران منطقه نظارت بیشتری داشته باشد.
در ژوئیه ۲۰۱۳ در جلسه ای در شهر برمرهافن آلمان تصمیم گرفته شد که محدوده دریای راس یک منطقه حفاظت شده دریایی در نظر گرفته شود. اما روسیه به آن رای مخالف داد و دلیل آن را نداشتن قدرت حقوقی کمیسیون برای تعیین منطقه حفاظت شده دریایی اعلام کرد. [ ۳]
سرانجام در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶ ( میلادی ) بر اساس توافق صورت گرفته بین ۲۴ کشور و اتحادیه اقتصادی اروپا در جلسه سالانه کمیسیون در هوبارت، تصمیم بر ایجاد یک پارک دریایی با مساحت ۵/۱ میلیون کیلومتر مربع ( بزرگترین پارک آبی جهان ) گرفته شد.
