چو آتش بیامد گو پیل زور
چو کوهی روان کرد از جا ستور.
فردوسی.
فرود آمد از باره پیل زورکه ای پیلتن [ خطاب به شیر ] جنگ با ما گذار.
فرخی.
شیرگام و پیل زور و گرگ پوی و گورگردببردو، آهوجه و روبه عطف و رنگ تاز.
منوچهری.
بجز پیل زوران آهن کلاه چهل پیل جنگی پس و پشت شاه.
نظامی.
شه شیر زهره بر آن پیل زوربجوشید چون شیر بر صید گور.
نظامی.
لحیفی برافکند بر پشت بوردرآمد بزین آن تن پیل زور.
نظامی.
اگر پیل زوری و گر شیرچنگ بنزدیک من صلح بهتر که جنگ.
سعدی.
گروهی پلنگ افکن و پیل زوردر آهن سر مرد و سم ستور.
سعدی.
|| ( اِ مرکب ) نام فنی از کشتی.