پیغوی

لغت نامه دهخدا

پیغوی. [ پ َ / پ ِ غ َ ] ( ص نسبی ) منسوب به پیغو ( مصحف یبغو )، نام عمومی ملوک سرزمین پیغو ( یبغو ) که قسمتی است از ترکستان :
همه ایرجی زاده پهلوی
نه افراسیابی و نه پیغوی.
دقیقی.
ز یاقوت سیصد کمر پیغوی.
اسدی.
|| تورانی :
بدادندش آن نامه خسروی
نوشته برو بر خط پیغوی.
دقیقی.
نبشت اندر آن نامه خسروی
نکو آفرین بر خط پیغوی.
دقیقی.
زبانها نه تازی و نه پهلوی
نه چینی نه ترکی و نه پیغوی.
خسروی.
|| از مردم پیغو. ترک :
تا شاعران بشعر بگویند و بشنوند
وصف دو زلف و دو لب خوبان پیغوی.
فرخی.

پیغوی. [ پ َ غ َ ] ( اِخ ) لقب شاعری بنام حسام الدین بختیاربن زنگی سلجوقی. ( رجوع به حواشی تاریخ بیهقی سعید نفیسی ج 3 ص 1362 ببعد شود ).

فرهنگ فارسی

لقب شاعری بنام حسام الدین بختیار بن زنگی سلجوقی

پیشنهاد کاربران

بپرس