پیغام داشتن. [ پ َ / پ ِ ت َ ] ( مص مرکب ) داشتن مطلبی تبلیغ را بوسیله کسی بثالثی : بنده بطارم نشیند و پیغامی که دارد بزبان معتمدی بمجلس عالی فرستد. ( تاریخ بیهقی ). || حامل واسطه سخنی یا مطلبی بودن از کسی برای دیگری.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) داشتن مطلب و خبری از جانب کسی برای ابلاغ بدیگری : بنده بطارم نشیند و پیغامی که دارد بزبان معتمدی بمجلس عالی فرستد .
