پیشینه شهرداری تهران به دوره قاجاریه و انتخاب تهران به عنوان پایتخت ( دارالخلافه ) بازمی گردد. دومین نظام نامه بلدیه ( شهرداری ) بعد از تبریز در تهران سال ۱۲۸۶ تصویب شده است. طی سه دوره حکمرانی قاجاریان، پهلوی و جمهوری اسلامی، شهرداری تهران به عنوان پایتخت ایران دست خوش فراز و فرودهای متعددی شده است. نخستین طرح جامع شهر تهران سال ۱۳۴۹ در دوره مدیریت غلامرضا نیک پی تدوین شد. سه طرح جامع شهر دیگر تهران بنا به ضرورت و اقتضاء بسط و گسترش کلان شهر تهران در سال های طرح «ساماندهی جامع تهران» در سال ۱۳۷۰، طرح مجموع شهری تهران سال ۱۳۸۱ و سرانجام طرح جامع جدید تهران سال ۱۲۸۵ تدوین شده است. در ادامه با مروری کلی بر تحولات مدیریت شهری در تهران از آغاز تاکنون به تفکیک گزارشی اجمالی از توسعه کالبدی مناطق بیست و دوگانه شهرداری تهران تأسیس نهاد مدیریت شهری در هر یک از مناطق ارائه می شود.
... [مشاهده متن کامل]
نظامنامه بلدیه بیست و یکم فروردین ۱۲۸۶ با هدف کاهش نقش دولت و افزایش نقش مردم، در صحن علنی مجلس مطرح شد نظامنامه با ۶۹ رای موافق در مجلس شورای ملی تصویب شد و در پانزدهم خرداد سال ۱۲۸۶ به امضای محمدعلی شاه رسید.
مطابق این نظام نامه انجمن بلدیه و اداره بلدیه شهرداری نهادی مستقل از دولت و مجلس برای اداره بهینه امور محلی مانند بهداشت آبادانی و تنزیل و تسعیر نرخ اجناس و روی هم رفته برای آسایش مردم بنیانگذاری شد.
انجمن به جهت مشارکت عمومی و نقش شهروند در امور محلی دارای ماهیت حقوقی و استقلال مالی بود به طور کلی می توان گفت نقش انجمن بلدی در شهر به این همان حکم مجلس شورای ملی در امور مملکتی بود نظامنامه بلدیه نه تنها اولین بلکه مترقی ترین قانون اداره شهر در ایران بوده است که در جای جای آن تلاش برای تمرکز زدایی اداری و جداکردن اداره شهرها از قدرت حاکم و دولت و دولت نمایان است نخستین انتخابات انجمن بلدیه درد هفتم تیرماه ۱۲۸۶ در شش محله تهران برگزار شد میرزا کاشف السلطنه بانوان سرپرست انجمن فرهادیه منصوب شده بود از محله دولت نامزدش در نخستین انتخابات داخلی انجمن به عنوان رئیس انجمن بیشترین رای را آورد. میرزا کاشف السلطنه نخستین کسی بود که خارج از اراده حکومت و دولت را به استناد به آراء عمومی اداره شهری را در ایران به دست گرفت پس از میرزا کاشف السلطنه، مهندس باشی فرنگی شهردار تهران شد و بعد از آن خلیل خان ثقفی الدوله به عنوان شهردار برگزیده شد به دست او نخستین ساختمان بلدیه تهران در خیابان جبه خانه روبروی بازار بزرگ ساخت. برای اول بار عبارت بلدیه تهران را بر تابلوی به طول یک متر و در بالای ورودی ساختمان نصب کرد. شهرداری را تحویل ابراهیم خان یمین السلطنه داد. آخرین شهردار دوره کوتاه استقلال شهرداری از حاکمیت دولت است که با کودتای سید ضیا رسماً به پایان می رسد.
... [مشاهده متن کامل]
نظامنامه بلدیه بیست و یکم فروردین ۱۲۸۶ با هدف کاهش نقش دولت و افزایش نقش مردم، در صحن علنی مجلس مطرح شد نظامنامه با ۶۹ رای موافق در مجلس شورای ملی تصویب شد و در پانزدهم خرداد سال ۱۲۸۶ به امضای محمدعلی شاه رسید.
مطابق این نظام نامه انجمن بلدیه و اداره بلدیه شهرداری نهادی مستقل از دولت و مجلس برای اداره بهینه امور محلی مانند بهداشت آبادانی و تنزیل و تسعیر نرخ اجناس و روی هم رفته برای آسایش مردم بنیانگذاری شد.
انجمن به جهت مشارکت عمومی و نقش شهروند در امور محلی دارای ماهیت حقوقی و استقلال مالی بود به طور کلی می توان گفت نقش انجمن بلدی در شهر به این همان حکم مجلس شورای ملی در امور مملکتی بود نظامنامه بلدیه نه تنها اولین بلکه مترقی ترین قانون اداره شهر در ایران بوده است که در جای جای آن تلاش برای تمرکز زدایی اداری و جداکردن اداره شهرها از قدرت حاکم و دولت و دولت نمایان است نخستین انتخابات انجمن بلدیه درد هفتم تیرماه ۱۲۸۶ در شش محله تهران برگزار شد میرزا کاشف السلطنه بانوان سرپرست انجمن فرهادیه منصوب شده بود از محله دولت نامزدش در نخستین انتخابات داخلی انجمن به عنوان رئیس انجمن بیشترین رای را آورد. میرزا کاشف السلطنه نخستین کسی بود که خارج از اراده حکومت و دولت را به استناد به آراء عمومی اداره شهری را در ایران به دست گرفت پس از میرزا کاشف السلطنه، مهندس باشی فرنگی شهردار تهران شد و بعد از آن خلیل خان ثقفی الدوله به عنوان شهردار برگزیده شد به دست او نخستین ساختمان بلدیه تهران در خیابان جبه خانه روبروی بازار بزرگ ساخت. برای اول بار عبارت بلدیه تهران را بر تابلوی به طول یک متر و در بالای ورودی ساختمان نصب کرد. شهرداری را تحویل ابراهیم خان یمین السلطنه داد. آخرین شهردار دوره کوتاه استقلال شهرداری از حاکمیت دولت است که با کودتای سید ضیا رسماً به پایان می رسد.
