پیشین گاه

لغت نامه دهخدا

پیشین گاه. ( اِ مرکب ) وقت نمازپیشین. وقت نماز ظهر. ( غیاث ). پیشین گه :
رفت روزی بوقت پیشین گاه
تا در آن باغ روضه یابد راه.

نظامی.

رفت پیشین گاهی از ویرانه ای
سوی بازار حلب دیوانه ای.

زلالی.

( اسم ) وقت نماز پیشین وقت نماز ظهر : رفت روزی بوقت پیشین گاه تا در ان باغ روضه یا بد راه . ( نظامی )

( ~. ) (اِمر. ) وقت نماز ظهر.

وقت نماز ظهر، وقت نماز پیشین، ظهر.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید