پیشگیری از خودکشی به هر تلاشی از سوی سازمان ها، دولت ها، مراکز بهداشت روانی، اتحادیه ها، متخصص، شهروندان و هر شخصی برای کاهش میزان خودکشی گفته می شود. از جمله روش های نامستقیم پیشگیری از خودکشی می توان به این موارد اشاره نمود: الف - درمان نشانه های روانی و روانی - جسمی افسردگی. ب - بهبود روش های مقابله با بحران در افرادی که به شدت در فکر خودکشی به سر می برند. پ - کاهش شیوع کاراهایی که منجر به برانگیختن افکار خودکشی در فرد می شوند. ت - امید دادن به افراد مبنی بر اینکه پس از مشکلاتی که پشت سر گذاشته اند یا در حال حاضر با آن ها دست و پنجه نرم می کنند، زندگی بهتر خواهد شد. این تلاش ها می بایستی هم در زمینه روان شناختی و هم دارویی در کنار آگاهی دهی عمومی و ارتقاء سطح بهداشت روانی عمومی صورت پذیرند. در واقع می بایست کارهایی که باعث حفاظت فرد از خودکشی می شوند همچون حمایت اجتماعی و عاطفی را افزایش و کاراهایی که این خطر را برای فرد ایجاد می کنند همچون دسترسی به ابزار خودکشی را کاهش دهیم. خودکشی را نباید تنها یک مشکل پزشکی یا روان پزشکی در نظر گرفت؛ چراکه این مسئله ابعاد گوناگونی دارد.
... [مشاهده متن کامل]
برای درک بهتر اینکه چرا نیاز به یک دید جامع نسبت به پیشگیری از خودکشی داریم، راهکارهای گوناگونی در دهه های اخیر به وجود آمده اند.
در سال ۲۰۰۱ بخش بهداشت و خدمات انسانی دولت آمریکا راهبردی به جهت پیشگیری از خودکشی منتشر نمود که نحوه برخورد با خودکشی و مبارزه با عوامل خطرآفرین آن در آمریکا را شامل می شود. در این نوشته از مردم خواسته می شود که به خودکشی به عنوان یک مسئله بهداشت عمومی توجه نشان دهند و به عوامل و نشانه های رفتاری خودکشی افراد خودکش با یک دید جمعی نگر آگاه شوند ( بر خلاف توجه صرف به اینکه فرد در گذشته چه مشکلاتی داشته که منجر به پدید آمدن افکار خودکشی در وی شده است ) . در این سند همچنین به ۱۱ راهبرد برای مبارزه با خودکشی و پیشگیری از آن اشاره شده که در زیر آورده می شوند:
• افزایش آگاهی مردم نسبت به اینکه خودکشی یک مسئله مربوط به بهداشت عمومی است که قابل پیشگیری است.
• توسعه پشتیبانی وسیع به جهت پیشگیری از خودکشی.
• کاهش دید منفی نسبت به یاری خواستن از متخصصین بهداشت روانی، مصرف مواد مخدر و خدمات پیشگیری از خودکشی
• توسعه برنامه ریزی های جامعه محور برای پیشگیری از خودکشی
• تلاش در جهت کاهش دسترسی افراد به ابزار آسیب رساندن به خود
• آموزش شناخت رفتار پرخطر و ارائه خدمات درمانی مناسب و جامع
• توسعه و پیشبرد رویکرد درمان بالینی و تخصصی در کلینیک های بهداشت روانی
• تسهیل دسترسی به خدمات بهداشت روانی و راحتی ارتباط بیماران روانی و معتادان به آن
• افزایش پوشش خبری و رسانه ای در رابطه با مصرف نامناسب مواد، رفتار خطرآفرین خودکشی و بیماری های روانی
• پیشبرد و پشتیبانی از تحقیقات مربوط به خودکشی و پیشگیری از آن
• بهبود سامانه های پایشی
... [مشاهده متن کامل]
برای درک بهتر اینکه چرا نیاز به یک دید جامع نسبت به پیشگیری از خودکشی داریم، راهکارهای گوناگونی در دهه های اخیر به وجود آمده اند.
در سال ۲۰۰۱ بخش بهداشت و خدمات انسانی دولت آمریکا راهبردی به جهت پیشگیری از خودکشی منتشر نمود که نحوه برخورد با خودکشی و مبارزه با عوامل خطرآفرین آن در آمریکا را شامل می شود. در این نوشته از مردم خواسته می شود که به خودکشی به عنوان یک مسئله بهداشت عمومی توجه نشان دهند و به عوامل و نشانه های رفتاری خودکشی افراد خودکش با یک دید جمعی نگر آگاه شوند ( بر خلاف توجه صرف به اینکه فرد در گذشته چه مشکلاتی داشته که منجر به پدید آمدن افکار خودکشی در وی شده است ) . در این سند همچنین به ۱۱ راهبرد برای مبارزه با خودکشی و پیشگیری از آن اشاره شده که در زیر آورده می شوند:
• افزایش آگاهی مردم نسبت به اینکه خودکشی یک مسئله مربوط به بهداشت عمومی است که قابل پیشگیری است.
• توسعه پشتیبانی وسیع به جهت پیشگیری از خودکشی.
• کاهش دید منفی نسبت به یاری خواستن از متخصصین بهداشت روانی، مصرف مواد مخدر و خدمات پیشگیری از خودکشی
• توسعه برنامه ریزی های جامعه محور برای پیشگیری از خودکشی
• تلاش در جهت کاهش دسترسی افراد به ابزار آسیب رساندن به خود
• آموزش شناخت رفتار پرخطر و ارائه خدمات درمانی مناسب و جامع
• توسعه و پیشبرد رویکرد درمان بالینی و تخصصی در کلینیک های بهداشت روانی
• تسهیل دسترسی به خدمات بهداشت روانی و راحتی ارتباط بیماران روانی و معتادان به آن
• افزایش پوشش خبری و رسانه ای در رابطه با مصرف نامناسب مواد، رفتار خطرآفرین خودکشی و بیماری های روانی
• پیشبرد و پشتیبانی از تحقیقات مربوط به خودکشی و پیشگیری از آن
• بهبود سامانه های پایشی
