پیشپاره

لغت نامه دهخدا

پیشپاره. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) نوعی از حلوا که از آرد و روغن و دوشاب پزند و بعربی سفارج خوانند. ( انجمن آرا ). نوعی از حلوا باشد بسیار نرم و نازک و آنرا از آرد و روغن و دوشاب پزند و بعربی شفارج خوانند. ( آنندراج ) ( برهان ). فیشفارج. || غذای مختصری که قبل از دیگر ماحضر صرف میشده است. الفیشفارج. بوارد. پیشپاره. || قسمت قدامی دریده.

فرهنگ فارسی

( اسم )۱- نوعی از حلوای بسیار نرم و نازک که از آرد و روغن و دوشاب پزند: سخن باید که پیش آری خوش ایراک سخن خوشتر بسی از پیشپاره . ( ناصرخسرو ) ۲- غذای مختصری که پیش از دیگر ماحضر صرف کنند.

فرهنگ عمید

نوعی حلوا که از آرد و روغن و شیره درست کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس