[ویکی فقه] پیشواز در قرآن. پیشواز : استقبال از تازه وارد را گویند.
پیشواز یا پیشباز در لغت به معنای استقبال از تازه وارد و معادل عربی آن استقبال است. که برخی مشتقات ماده «ل ـ ق ـ ی» نیز بر آن دلالت دارد. پیشواز، سنتی دیرینه و کهن است و از دیرزمان مرسوم بوده که انسانها به پیشواز مهمانان و مسافران خود می رفته اند. نمونه هایی از این سنت در تاریخ اسلام نیز به چشم می خورد؛ نظیر استقبال و پیشواز مردم مدینه از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم هنگام هجرت و ورود ایشان به مدینه ، که بنا به نقل مورخان همه مردم مدینه شادی کنان از شهر خارج شدند و در بیرون مدینه به پیشواز پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم رفته، ورود آن حضرت را به شهرشان خوش آمد گفتند.
پیشواز در قرآن
پیشواز به طور صریح و از ریشه استقبال در قرآن به کار نرفته است؛ امّا از تعبیرهایی نظیر «تَتَلَقـّهُم» ؛ «فَادخُلوها» و «ادخُلوا مِصر» می توان این معنا را به دست آورد.آیات مزبور را می توان در دو مورد خلاصه کرد که یکی ماجرایی تاریخی و دیگری مربوط به حوادث آخرت است:
← استقبال یوسف از پدر و برادران
الامالی، صدوق؛ بحارالانوار؛ البدایة و النهایه؛ تاریخ الامم و الملوک، طبری؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ تفسیر شریف لاهیجی؛ تفسیر القرآن الکریم، شبر؛ تفسیر نمونه؛ تهذیب اللغه؛ جامع البیان عن تاویل آی القرآن؛ الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین؛ خاتم النبیین صلی الله علیه و آله وسلّم؛ السیرة النبویه، ابن کثیر؛ فرهنگ اصطلاحات معاصر؛ فرهنگ جامع کاربردی فرزان (عربی ـ فارسی)؛ فرهنگ فارسی؛ فضائل الشیعه؛ کشف الحقایق عن نکت الآیات والدقایق؛ لغت نامه؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ مفردات الفاظ القرآن؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ نثر طوبی؛ الواعد (معجم فارسی ـ عربی).
پیشواز یا پیشباز در لغت به معنای استقبال از تازه وارد و معادل عربی آن استقبال است. که برخی مشتقات ماده «ل ـ ق ـ ی» نیز بر آن دلالت دارد. پیشواز، سنتی دیرینه و کهن است و از دیرزمان مرسوم بوده که انسانها به پیشواز مهمانان و مسافران خود می رفته اند. نمونه هایی از این سنت در تاریخ اسلام نیز به چشم می خورد؛ نظیر استقبال و پیشواز مردم مدینه از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم هنگام هجرت و ورود ایشان به مدینه ، که بنا به نقل مورخان همه مردم مدینه شادی کنان از شهر خارج شدند و در بیرون مدینه به پیشواز پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم رفته، ورود آن حضرت را به شهرشان خوش آمد گفتند.
پیشواز در قرآن
پیشواز به طور صریح و از ریشه استقبال در قرآن به کار نرفته است؛ امّا از تعبیرهایی نظیر «تَتَلَقـّهُم» ؛ «فَادخُلوها» و «ادخُلوا مِصر» می توان این معنا را به دست آورد.آیات مزبور را می توان در دو مورد خلاصه کرد که یکی ماجرایی تاریخی و دیگری مربوط به حوادث آخرت است:
← استقبال یوسف از پدر و برادران
الامالی، صدوق؛ بحارالانوار؛ البدایة و النهایه؛ تاریخ الامم و الملوک، طبری؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ تفسیر شریف لاهیجی؛ تفسیر القرآن الکریم، شبر؛ تفسیر نمونه؛ تهذیب اللغه؛ جامع البیان عن تاویل آی القرآن؛ الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین؛ خاتم النبیین صلی الله علیه و آله وسلّم؛ السیرة النبویه، ابن کثیر؛ فرهنگ اصطلاحات معاصر؛ فرهنگ جامع کاربردی فرزان (عربی ـ فارسی)؛ فرهنگ فارسی؛ فضائل الشیعه؛ کشف الحقایق عن نکت الآیات والدقایق؛ لغت نامه؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ مفردات الفاظ القرآن؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ نثر طوبی؛ الواعد (معجم فارسی ـ عربی).
wikifeqh: پیشواز_در_قرآن