چو بشناخت آهنگری پیشه کرد
کجا زوتبر اره و تیشه کرد.
فردوسی.
ز خشنودی ایزد اندیشه کن خردمندی و راستی پیشه کن.
فردوسی.
همه نیکویی پیشه کن تا توان که بر کس نماند جهان جاودان.
فردوسی.
جوانمردی و راستی پیشه کن همه نیکویی اندر اندیشه کن.
فردوسی.
به هر کار در پیشه کن راستی چو خواهی که نگزایدت کاستی.
فردوسی.
کجا با دل خویش اندیشه کردسگالش گری پیش من پیشه کرد.
فردوسی.
از آن پس که بسیار اندیشه کردخردمندی و رای را پیشه کرد.
فردوسی.
ز روزگذرکردن اندیشه کن پرستیدن دادگر پیشه کن.
فردوسی.
جواب هر سؤال اندیشه میکن سکونت را در آن دم پیشه میکن.
ناصرخسرو.
عدل و احسان پیشه کن تا چند گوئی بیهده نام جد من معدل بود و نام من حسن.
ناصرخسرو.
همی تا کند پیشه عادت همی کن جهان مر جفا را تو مر صابری را.
ناصرخسرو.
گر بصورت بشری پیشه مکن سیرت گرگ نام محمود نه خوب آید با فعل ذمیم.
ناصرخسرو.
راستی را پیشه کن کاندر جهان نیست الا راستی عزم الرجال.
ناصرخسرو.
منی در خویشتن آورد و بزرگ منشی و بیداد گری پیشه کرد. ( نوروزنامه ).ای پیشه کرده نوحه بدرد گذشته عمر
با خویشتن همیشه همیدون همی ژکی.
لؤلؤی.
کاهلی پیشه کردی ای کم زن وای آن مرد کو کم است از زن.
سنائی.
بر چنان فتحی که این شاه ملایک پیشه کردهم ملایک شاهدالحالند و محضرساختند.
خاقانی.
رنگ خراست این کره لاجوردعیسی از آن رنگرزی پیشه کرد.
نظامی.
بیش رو، آهستگیی پیشه کن گر کنی اندیشه به اندیشه کن.
نظامی.
شبانی پیشه کن بگذار گرگی مکن با سربزرگان سربزرگی.
نظامی.
چه باید اینهمه اندیشه کردن بیشتر بخوانید ...