پیشار

لغت نامه دهخدا

پیشار. ( اِ مرکب ) بمعنی پیشاب آدمی است عموماً و قاروره بیمار خصوصاً که پیش طبیب آرند. ( آنندراج ). ادرار. بول. قاروره. پیشیار. تفسره :
پزشک آمد و دید پیشار شاه
سوی تندرستی نبد کار شاه.
فردوسی.
رجوع به پیشیار شود.

فرهنگ عمید

= پیشیار۲

پیشنهاد کاربران

بپرس