پیش چشم

لغت نامه دهخدا

پیش چشم. [ ش ِ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) قسمت مقدم چشم. مؤق. ( منتهی الارب ).
پیش چشم. [ ش ِ چ َ /چ ِ ] ( ق مرکب ) در منظر. در مرأی. برابر دیده.

فرهنگ فارسی

در منظر در مرای برابر دیده .

پیشنهاد کاربران

بپرس