پیش پیرا. ( نف مرکب ) پیراینده از قبل. کنایه از آرایش دهنده زمان پیش. و در شعر نظامی مراد فردوسی طوسی است. ( آنندراج ) : کجا پیش پیرای پیر کهن غلط رانده بود از درستی سخن.
نظامی.
فرهنگ عمید
آن که سرگذشت ها و داستان های پیشینیان را بپیراید و نظم وترتیب دهد: کجا پیش پیرای پیر کهن / غلط رانده بود از درستی سخن (نظامی۵: ۱۰۱۵ ).
