پیش مانده

لغت نامه دهخدا

پیش مانده. [ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مانده از پیش. بازمانده از قبل ، چنانکه غذا و نان. || ته مانده. پس مانده. سؤر. ( منتهی الارب ). باقی طعام. پس خورده. نیم خورده. که از پیش کسی بماند ( غذا ). طعام نیم خورده.

فرهنگ فارسی

( صفت )۱- مانده از پیشاز قبل باز مانده. ۲- ته مانده پس مانده طعام نیم خورده .

فرهنگ عمید

باقی طعام که در پیش کسی بماند، ته مانده، نیم خورده.

پیشنهاد کاربران

بپرس