پیسکوی ترش

پیسکوی ترش یک کوکتل الکلی با منشأ پرو است. نام این نوشیدنی از پیسکو، که مشروب پایه آن است، و اصطلاح کوکتل ترش، با اشاره به آب مرکبات ترش و اجزای شیرین کننده به دست می آید. از پیکسوی پرو به عنوان مشروب پایه استفاده می کند و آب لیمو ترش تازه، شربت ساده، یخ، سفیده تخم مرغ و تلخ آنگوستورا را اضافه می کند. نسخه شیلی مشابه آن است. انواع دیگر این کوکتل شامل مواردی است که با میوه هایی مانند آناناس یا گیاهانی مانند برگ های کوکا ایجاد می شود.
اگرچه تهیه نوشیدنی های ترکیبی مبتنی بر پیسکو احتمالاً به دهه ۱۷۰۰ میلادی بازمی گردد، مورخان و متخصصان نوشیدنی قبول دارند که این کوکتل همان طور که امروز شناخته شده است در اوایل دهه ۱۹۲۰ در لیما، پایتخت پرو، توسط بارمن آمریکایی ویکتور واگن موریس اختراع شد. [ ۲] موریس در سال ۱۹۰۳ برای کار در Cerro de Pasco، شهری در مرکز پرو، ایالات متحده را ترک کرد. در سال ۱۹۱۶، او نوار موریس را در لیما افتتاح کرد و سالن او به سرعت تبدیل به یک مکان محبوب برای طبقه برتر پرو و بیگانگان انگلیسی زبان شد.
در شیلی، فولکلورست اورست پلات اختراع این نوشیدنی را به الیوت استوب، یک مباشر انگلیسی کشتی به نام سانشاین نسبت داد، که گفته می شود. قدیمی ترین ذکرهای شناخته شده در مورد پیسکو از یک مجله ۱۹۲۱ است که موریس را به عنوان مخترع معرفی می کند و یک تبلیغ در سال ۱۹۲۴ برای بار موریس که در یک روزنامه از بندر والپاراسو، شیلی منتشر شده است موجود است.
متخصصان کوکتل پیسکو را نوشیدنی کلاسیک آمریکای جنوبی می دانند. شیلی و پرو هر دو پیسکو را به عنوان نوشیدنی ملی خود مس دانند و هر یک مالکیت مشروبات الکلی کوکتل - پیسکو را تأیید می کنند. نتیجه، ترتیب، پیسکو ترش به موضوعی مهم و مباحثه شده در مورد فرهنگ عامه آمریکای لاتین تبدیل شده است. پرو در روز شنبه اول فوریه تعطیلات عمومی سالانه را به این مناسب جشن می گیرد.
اصطلاح ترش به نوشیدنی های مختلط حاوی یک مشروب پایه ( بوربن یا برخی ویسکی دیگر ) ، آب لیمو یا لیموترش و شیرین کننده گفته می شود. پیسکو به مشروبات پایه ای که در کوکتل استفاده می شود اشاره دارد. این کلمه که در مورد نوشیدنی های الکلی استفاده شده است از بندر پرو پیسکو است.