پیستن

لغت نامه دهخدا

پیستن. [ ت ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) پیستون. سیلندر و آلتی متحرک گلوله شکل یا استوانه ای که با فشار درون محفظه تلمبه گردد و یا داخل سیلندر ماشین بخار شود و حرکت را بوسیله دسته شاتون یا پیستون به میل لنگ منتقل سازد.

پیشنهاد کاربران

پیستن = آرایش کردن ، منقش کردن ، نگاردن ، زیبا کردن