پیروزه چشم

لغت نامه دهخدا

پیروزه چشم. [ زَ / زِ چ َ ] ( ص مرکب ) دارای چشمی برنگ فیروزه. کبود. آبی :
همه سرخ رویند و پیروزه چشم
ز شیران نترسند هنگام خشم.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( صفت )دارای چشمی برنگ فیروزهکبود چشم: همه سرخ رویند و پیروزه چشم ز شیران نترسند هنگام خشم . ( نظامی )

پیشنهاد کاربران

پیروزه چشم ؛ دارای چشم پیروزه رنگ :
همه سرخ رویند و پیروزه چشم.
نظامی.

بپرس