پیروزه پیکر

لغت نامه دهخدا

پیروزه پیکر. [ زَ / زِ پ َ / پ ِ ک َ ] ( ص مرکب ) دارای پیکری از پیروزه ، یا برنگ پیروزه. دارای پیکری فیروزه ای.
- گنبد پیروزه پیکر ؛ مجازاً آسمان :
که کرد این گنبد پیروزه پیکر
چنین بی روزن و بی بام و بی در.
ناصرخسرو.
زود بینی چون بنات النعش کشتی سرنگون
گر روی بر باد این پیروزه پیکر بادبان.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱-دارای پیکری از پیروزه . ۳- آسمان : ۲- دارای پیکری برنگ پیروزه . که کرد این گنبد پیروزه پیکر چنین بی روزن و بی بام و بی در? ( ناصرخسرو )

پیشنهاد کاربران

بپرس