پیرنیا، داود (تهران ۱۲۷۹ـ همان جا ۱۳۵۰ش)
پیرنیا، داود
ادیب، سیاستمدار، و موسیقی پرور. بعد از کناره گیری از خدمات اداری در اوایل دهۀ ۱۳۳۰، برنامه های مشهور «گل ها» در رادیو تهران را پایه گذاری کرد و ده سال (۱۳۳۵ـ۱۳۴۵) سرپرست این برنامه بود. برنامۀ مذکور با هدف احیای موسیقی اصیل ایرانی و استفاده از هنر استادانی که چندان در اجتماع حضور نداشتند، و پس از تجدید سازمان اداری رادیو تهران، زیر نظر ادارۀ انتشارات و تبلیغات، طراحی و سرپرستی شد. اولین برنامۀ آن با نام گل های جاویدان در ۱۳۳۵ با همکاری ابوالحسن صبا تهیه و پخش شد و سپس برنامه های گل های رنگارنگ، برگ سبز، گل های صحرایی و یک شاخه گل نیز به آن ها اضافه شد. محتوای این برنامه ها شعر و موسیقی ایرانی به انتخاب پیرنیا بود و شماری از برجسته ترین نوازندگان، آهنگ سازان، تنظیم کنندگان، ترانه سرایان و خوانندگان موسیقی از تهران، و گاه اصفهان و به ندرت از شهرهای دیگر، با این برنامه همکاری می کردند. آثار متعددی در قالب های ارکستری، تک نوازی، تک خوانی و دونوازی، ضربی و آوازی و ... در این برنامه ها ضبط شد و مجموعه های متعددی از آن نزد مجموعه داران موسیقی وجود دارد. پیرنیا مبتکر نخستین برنامه های رادیویی ویژۀ کودکان در ایران نیز بود که با همکاری فرزندش بیژن اجرا می شد. آثار پراکندۀ قلمی او، شامل قطعات ادبی رمانتیک به چاپ رسیده است. نمونه ای از طبع آزمایی او در موسیقی نیز، اجرا شده است و آن آهنگ برنامۀ گل های شمارۀ ۲۲۹ در بیات زند است که با پیانوی مرتضی محجوبی و صدای حسین قوامی اجرا و ضبط شده است. داود پیرنیا از ۱۳۴۵ به سبب تغییر سیاست های دولت در ادارۀ رادیو و تلویزیون تازه تأسیس ایران، از سرپرستی برنامه گل ها کناره گیری کرد. موسیقی شناسان، دورۀ برنامه «گل ها» را یکی از ادوار قابل تأمل در سیر تحول موسیقی رسمی ایران می دانند.
پیرنیا، داود
ادیب، سیاستمدار، و موسیقی پرور. بعد از کناره گیری از خدمات اداری در اوایل دهۀ ۱۳۳۰، برنامه های مشهور «گل ها» در رادیو تهران را پایه گذاری کرد و ده سال (۱۳۳۵ـ۱۳۴۵) سرپرست این برنامه بود. برنامۀ مذکور با هدف احیای موسیقی اصیل ایرانی و استفاده از هنر استادانی که چندان در اجتماع حضور نداشتند، و پس از تجدید سازمان اداری رادیو تهران، زیر نظر ادارۀ انتشارات و تبلیغات، طراحی و سرپرستی شد. اولین برنامۀ آن با نام گل های جاویدان در ۱۳۳۵ با همکاری ابوالحسن صبا تهیه و پخش شد و سپس برنامه های گل های رنگارنگ، برگ سبز، گل های صحرایی و یک شاخه گل نیز به آن ها اضافه شد. محتوای این برنامه ها شعر و موسیقی ایرانی به انتخاب پیرنیا بود و شماری از برجسته ترین نوازندگان، آهنگ سازان، تنظیم کنندگان، ترانه سرایان و خوانندگان موسیقی از تهران، و گاه اصفهان و به ندرت از شهرهای دیگر، با این برنامه همکاری می کردند. آثار متعددی در قالب های ارکستری، تک نوازی، تک خوانی و دونوازی، ضربی و آوازی و ... در این برنامه ها ضبط شد و مجموعه های متعددی از آن نزد مجموعه داران موسیقی وجود دارد. پیرنیا مبتکر نخستین برنامه های رادیویی ویژۀ کودکان در ایران نیز بود که با همکاری فرزندش بیژن اجرا می شد. آثار پراکندۀ قلمی او، شامل قطعات ادبی رمانتیک به چاپ رسیده است. نمونه ای از طبع آزمایی او در موسیقی نیز، اجرا شده است و آن آهنگ برنامۀ گل های شمارۀ ۲۲۹ در بیات زند است که با پیانوی مرتضی محجوبی و صدای حسین قوامی اجرا و ضبط شده است. داود پیرنیا از ۱۳۴۵ به سبب تغییر سیاست های دولت در ادارۀ رادیو و تلویزیون تازه تأسیس ایران، از سرپرستی برنامه گل ها کناره گیری کرد. موسیقی شناسان، دورۀ برنامه «گل ها» را یکی از ادوار قابل تأمل در سیر تحول موسیقی رسمی ایران می دانند.