پیرقلی بیک

لغت نامه دهخدا

پیرقلی بیک. [ ق ُ ب َ ] ( اِخ ) از اقربای یوسف بیک استاجلو. صادقی کتابدار گوید: در زمان شاه مرحوم [شاه طهماسب اول ] لله سلطان حسین میرزا ( فرزند بهرام میرزا حاکم قندهار ) بود. دولتمندست شعر هم میگویدو دیوانی به اتمام رسانیده است. این بیت از اوست :
خطی عکسی گور و نور دیده کرین ایچره
مور خیلی کذری تو شدی کمرقان ایچره
این بیت فارسی هم ازوست :
ز تاب می شده غرق عرق خونخواره ای دیدم
شدم حیران ، میان آب آتشپاره ای دیدم.
( ترجمه تذکره مجمعالخواص ص 128 ).

فرهنگ فارسی

از اقربای یوسف بیک استاجلو

پیشنهاد کاربران

بپرس