[ویکی فقه] پیرجمال الدّین محمّد اردستانی معروف به «پیر جمالی» و متخلّص به «جمالی» عارف سالک و ادیب شاعر قرن نهم هجری می باشد.
پیرجمال الدّین محمّد اردستانی معروف به «پیرجمالی» و متخلّص به «جمالی» عارف سالک و ادیب شاعر، در سال ۸۱۶ق در اردستان متولّد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظّمه مشرّف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پیرمرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله «پیر جمالیه» را تاسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محلّه فهره اردستان مدفون شد.
تالیفات
وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تالیفاتی از خود به یادگار گذاشته است که از آن جمله است: ۱. «بیان الحق فی احوال سیّد المرسلین»، شامل ۷ مثنوی به نام های: «مصباح الارواح»، «احکام المُحِبیّن»، «نهایه الحکمه»، «بدایه المُحَبّه»، «هدایه المعرفه»، «فتح الابواب» و «شرح الواصلین». ۲. منظومه «شرح الکنوز و کشف الرّموز» ۳. «مرآت الافراد» (مجموعه ۴۹ رساله کوچک) ۴. منظومه «روح القدس» ۵. «تنبیه الغافلین» (نظم و نثر) ۶. منظومه «مهر قلوب» ۷. «قدرت نامه» ۸. «نصرت نامه» ۹. «فرصت نامه» ۱۰. «مرآت الحبیب» ۱۱. «رباعیات» در شرح منظومه «صفوت اهل التحقیق» افضل الدّین کاشانی ۱۲. منظومه «مهرافروز و آفتاب ظلمت سوز» ۱۳. «کنز الدّقایق و میزان الحقایق» ۱۴. «کشف الارواح» ۱۵. «مدح الفقر» ۱۶. «معلومات اسرار القلب و مفهومات انوار القلوب» ۱۷. «فتح الابواب و حقیقه الآداب» ۱۸. «مکاتب» ۱۹. «نورٌ علی نور» ۲۰. مثنوی «ناظر و منظور» ۲۱. «المسطور فی رقّ المنشور» ۲۲. «استقامت نامه» ۲۳. «مشکات المحبین» ۲۴. «کلیات اشعار»
رفیعی مهرآبادی، ابوالقاسم، آتشکده اردستان، ج۲، ص۳۵۰-۴۰۶.
۱. ↑ رفیعی مهرآبادی، ابوالقاسم، آتشکده اردستان، ج۲، ص۳۵۰-۴۰۶.۲. ↑ نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر، ص۲۴۴.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه:مجلدات مختلف.
...
پیرجمال الدّین محمّد اردستانی معروف به «پیرجمالی» و متخلّص به «جمالی» عارف سالک و ادیب شاعر، در سال ۸۱۶ق در اردستان متولّد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظّمه مشرّف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پیرمرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله «پیر جمالیه» را تاسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محلّه فهره اردستان مدفون شد.
تالیفات
وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تالیفاتی از خود به یادگار گذاشته است که از آن جمله است: ۱. «بیان الحق فی احوال سیّد المرسلین»، شامل ۷ مثنوی به نام های: «مصباح الارواح»، «احکام المُحِبیّن»، «نهایه الحکمه»، «بدایه المُحَبّه»، «هدایه المعرفه»، «فتح الابواب» و «شرح الواصلین». ۲. منظومه «شرح الکنوز و کشف الرّموز» ۳. «مرآت الافراد» (مجموعه ۴۹ رساله کوچک) ۴. منظومه «روح القدس» ۵. «تنبیه الغافلین» (نظم و نثر) ۶. منظومه «مهر قلوب» ۷. «قدرت نامه» ۸. «نصرت نامه» ۹. «فرصت نامه» ۱۰. «مرآت الحبیب» ۱۱. «رباعیات» در شرح منظومه «صفوت اهل التحقیق» افضل الدّین کاشانی ۱۲. منظومه «مهرافروز و آفتاب ظلمت سوز» ۱۳. «کنز الدّقایق و میزان الحقایق» ۱۴. «کشف الارواح» ۱۵. «مدح الفقر» ۱۶. «معلومات اسرار القلب و مفهومات انوار القلوب» ۱۷. «فتح الابواب و حقیقه الآداب» ۱۸. «مکاتب» ۱۹. «نورٌ علی نور» ۲۰. مثنوی «ناظر و منظور» ۲۱. «المسطور فی رقّ المنشور» ۲۲. «استقامت نامه» ۲۳. «مشکات المحبین» ۲۴. «کلیات اشعار»
رفیعی مهرآبادی، ابوالقاسم، آتشکده اردستان، ج۲، ص۳۵۰-۴۰۶.
۱. ↑ رفیعی مهرآبادی، ابوالقاسم، آتشکده اردستان، ج۲، ص۳۵۰-۴۰۶.۲. ↑ نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر، ص۲۴۴.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه:مجلدات مختلف.
...
wikifeqh: پیر_جمال الدین_محمد_اردستانی