پیرایه سنج. [ را ی َ / ی ِ س َ ] ( نف مرکب ) که پیرایه سنجد. که زیور و زیب سنجد : بآیین آن مهد پیرایه سنج فرستاد چندین شتر بار گنج.نظامی.جهاندار کان دید بگشاد گنج بخروارها گشت پیرایه سنج.نظامی.جوانمردی باغ پیرایه سنج شود مفلس از کیمیایی گنج.نظامی.
( صفت ) آنکه پیرایه سنجدکسی که زیب و زیور سنجد : به آیین آن مهد پیرایه سنج فرستاد چندین شتر بار گنج . ( نظامی )