پیراینده

لغت نامه دهخدا

پیراینده. [ را ی َ دَ / دِ ]( نف ) زینت دهنده. که چیزی را از چیزی بجهت خوش آیندگی کم کند همچون سرتراش و باغبان ، برخلاف مشاطه. ( آنندراج ) ( برهان ). پیرایش کننده. آراینده. آراسته کننده.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- زینت دهنده بکاستن پیرایش کننده مقابل آراینده . ۲- زینت دهنده ( مطلقا ) مزین آراینده .

فرهنگ معین

(یَ دِ ) (ص فا. ) ۱ - پیرایش دهنده . ۲ - زینت دهنده .

فرهنگ عمید

پیرایش دهنده.

مترادف ها

modifier (اسم)
تعدیل کننده، پیراینده

پیشنهاد کاربران

بپرس