پیراهن زنانه نوعی پوشاک است که از اتصال دامن، بالاپوش و سینه بند تشکیل می شود و اغلب توسط زنان و دختران استفاده می شود. لبه انتهای تحتانی پیراهن بستگی به علاقه مد، فروتنی یا سلیقه شخصی فرد پوشنده لباس دارد و متفاوت است. [ ۱]
در این دوره پیراهن های زنانه به دامن و پیراهن فنری و زمخت رو آورد و پشتیبانی از سبک های دهه ۱۸۶۰ به طور چشمگیری افزایش یافت. لباس «روز» سینه بند با خط گردن بالا و آستین بلند و لباس «شب» سینه بند با خط گردن کم ( دکلته ) و آستین های خیلی کوتاه بود.
در طول این دوره، طول لباس های مد روز متفاوت تنها فاصله اندکی، بین طول مچ پای پیراهن و زمین بود. [ ۲]
از آغاز سال ۱۹۱۵ میلادی، لبه انتهایی لباس های روزانه، دنیای پوشاک را برای همیشه ترک کرد. برای پنجاه سال آینده لباس های مد روز کوتاه شد ( دهه ۱۹۲۰ ) و سپس بلند ( دهه ۱۹۳۰ ) ، سپس در سال های جنگ جهانی دوم به علت محدودیت پارچه پیراهن ها کوتاه تر شدند و سپس دوباره لباس های بلند ( "نگاه جدید" ) .
از آنجا که در دهه ۱۹۷۰، هیچ یک از انواع لباس برای مدت طولانی تحت سلطه مد نبود، لباس های کوتاه و تا مچ پا اغلب فقط در مجلات مد و کاتالوگ حضور داشتند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این دوره پیراهن های زنانه به دامن و پیراهن فنری و زمخت رو آورد و پشتیبانی از سبک های دهه ۱۸۶۰ به طور چشمگیری افزایش یافت. لباس «روز» سینه بند با خط گردن بالا و آستین بلند و لباس «شب» سینه بند با خط گردن کم ( دکلته ) و آستین های خیلی کوتاه بود.
در طول این دوره، طول لباس های مد روز متفاوت تنها فاصله اندکی، بین طول مچ پای پیراهن و زمین بود. [ ۲]
از آغاز سال ۱۹۱۵ میلادی، لبه انتهایی لباس های روزانه، دنیای پوشاک را برای همیشه ترک کرد. برای پنجاه سال آینده لباس های مد روز کوتاه شد ( دهه ۱۹۲۰ ) و سپس بلند ( دهه ۱۹۳۰ ) ، سپس در سال های جنگ جهانی دوم به علت محدودیت پارچه پیراهن ها کوتاه تر شدند و سپس دوباره لباس های بلند ( "نگاه جدید" ) .
از آنجا که در دهه ۱۹۷۰، هیچ یک از انواع لباس برای مدت طولانی تحت سلطه مد نبود، لباس های کوتاه و تا مچ پا اغلب فقط در مجلات مد و کاتالوگ حضور داشتند. [ ۳]
wiki: پیراهن زنانه