گفتم نایمت نیز هرگز پیرامنا
بیهده گفتم من این بیهده گویا منا
ما را گفتی میا بیش بدین معدنا
ما را دل سوخته است عشق و ترا دامنا.
ابوالحسن اورمزدی.
بدوزخ درون زشت آهرمنانیارستمش گشت پیرامنا.
دقیقی.
ببندید با یکدگر دامنانمانید بدخواه پیرامنا.
فردوسی.
یلانی که بودند خنجرگذاربگشتند پیرامن کارزار.
فردوسی.
برید آن سر شاهوار ازتنش نیامد یکی خویش پیرامنش.
فردوسی.
ز دو لشکر از یار و فریادرس به پیرامن اندر ندیدند کس.
فردوسی.
هر آنکس که پیرامنش بد براندخود و دایه و شاه جمشید ماند.
فردوسی.
بپیرامن دژ یکی راه نیست وگر هست از ما کس آگاه نیست.
فردوسی.
بیامد بپیرامن طیسفون سپاهی ز انداز دانش فزون.
فردوسی.
ور زانکه بغردی بناگاهان پیرامن او هزبر یا ببری.
منوچهری.
و پیرامن وی مهاجرین و انصار. ( تاریخ سیستان ).هر آنکس که پیرامنش بد براند
خود و دایه جادو و شاه ماند.
اسدی.
مر این ماهی خرد رادشمنست همه روز گردانش پیرامنست.
اسدی.
تا تن من گشت بپیرامنش دیو نگشتست بپیرامنم.
ناصرخسرو.
و صد مرد سلاح در زیر جامه پوشیده پیرامن انوشروان مرتب بودند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 90 ). و دیگر لشکرها دورویه پیرامن مزدکیان که بر خوان نشسته بودند درگرفتند. ( ایضاً ص 90 ). و پیرامن آن همه عمارتهاست و چشمه ها و آبهای روان. ( ایضاً ص 155 ). بحکم آنکه فیروزآباد در میان اخره نهاده است که پیرامن آن کوهی گردبرگرد درآمده است. ( ایضاً ص 137 ). همگان پیرامن دیر درآمدند و آواز داد که من ابرویزم. ( فارسنامه ابن البلخی ص 101 ).کند از غالیه پیرامن گل را پرچین
تا کس از باغ رخش گلشن ( ؟ ) و گلچین نکند.
سوزنی.
حاجب آلتونتاش وارسلان جاذب پیرامن حصار او فراگرفتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 343 ). قومی را دیدم پیرامن من نشستند و با من بتلطف درآمدند ( ترجمه تاریخ یمینی ). ( فرشتگان عرش آشیان پیرامن وی صف اندر صف عاکف و واصف ( ترجمه تاریخ یمینی ص 448 ). شبی پیرامن قصر او فراگرفتند و اسباب و مضارب و مراکب او غارت کردند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 370 ). پیرامن هر مربعی از مربعات آن خطی از زر درکشیدند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 422 ). بوقت حاجت پیرامن آن طوف کرده تضرع و زاری نموده. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 415 ). با لشکری جرار پیرامن مأمن او درآمد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 33 ). پیرامن آن خندقی عمیق بود که اندیشه در مجاری آن بپایان نمیرسید. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 56 ). بفرمود تا طایفه ای از لشکر پیرامن آن اوباش بر آمدند و همه را بقتل آوردند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 208 ). پیرامن قصریکه خوابگاه او بود فراگرفتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 159 ). چون منتصر را خبرشد لشکری بسیار پیرامن خیمه او درآمده بودند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 234 ). پیرامن آن خندقی بعید قعر کشیده. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 249 ). لشکر سلطان چون دایره پیرامن نقطه آن حصار درآمدند. ( ترجمه تاریخ یمینی ). سلطان پیرامن آن قلعه فراگرفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 249 ). چون گریبان پیرامن او فراگرفتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 287 ).بیشتر بخوانید ...