پیِر دو فرما ( به فرانسوی: Pierre de Fermat ) ( زاده ۱۶۰۷ – درگذشته ۱۶۶۵ میلادی ) ریاضی دان فرانسوی بود که قضیه آخر فرما، قضیه کوچک فرما ، اعداد فرما و روش تجزیه فرما به نام اوست.
پیر دو فرما ( Pierre de Fermat ) در سال ۱۶۰۷ در نزدیکی مُونتوُبان فرانسه متولد شد. او فرزند یک تاجر چرم بود و تحصیلات اولیه خود را در منزل گذراند. سپس برای احراز پست قضاوت به تحصیل حقوق پرداخت. فرما لیسانس حقوق خود را از دانشگاه اورلئان دریافت کرد. [ ۱] او بعدها به عنوان مشاور در پارلمان محلی شهر تولوز ( Toulouse ) انتخاب شد.
او باوجود علاقه بسیاری که به ریاضیات داشت هرگز به صورت رسمی و حرفه ای به این علم نپرداخت اما با این حال بسیاری او را بزرگ ترین ریاضی دان قرن هفدهم می دانند. او در سن ۶۴ سالگی در شهر کاستر ( Caster ) در گذشت.
فرما برای تفریح به ریاضیات می پرداخت و امروزه بسیاری از اکتشافات او مهم ترین قضایا در ریاضیات اند. زمینه های مورد علاقه او در ریاضیات بیشتر شامل تئوری اعداد، استفاده از هندسه تحلیلی در مقادیر بینهایت کوچک یا بزرگ و فعالیت در زمینه احتمالات بود. با ریاضی دان های برجسته زمان خودش ارتباط داشت و بر نحوه تفکر دانشمندان هم دوره اش تأثیرگذار بود. با مکاتباتی که با پاسکال داشت، اساس علم احتمالات را پی ریزی کرد. سهم او در پیشرفت شاخه های مختلف ریاضی، آن قدر زیاد است که او را بزرگ ترین ریاضی دان قرن ۱۷ می دانند.
به نام فرما در نظریه اعداد دو قضیه زیبای مشهور وجود دارد؛ قضیه کوچک و قضیه بزرگ. این دومی، جنجالی ترین قضیه تاریخ ریاضیات است که بدون اثبات، در حاشیه یکی از دست نوشته هایش پیدا شد. فرما نوشته است: راه اثبات حیرت انگیزی برای این قضیه دارم، حیف که جا نیست! اما متأسفانه هرگز در میان نوشته هایش به اثبات قضیه اشاره نکرد. تاریخ همواره در شک ماند که آیا او واقعاً اثبات قضیه را می دانست؟ این اثبات، ۳۰۰ سال ریاضی دان های بزرگ جهان را به خود مشغول کرد. در سال ۱۹۰۸ جایزه ۱۰ هزار مارکی برای حل آن تعیین شد. فقط در یک شهر آلمانی، طی ۳ سال، هزاران راه حل طرح شد که بعد از بررسی رد می شدند. بعد از جنگ جهانی اول، مبلغ جایزه که به علت تورم، جذابیت خود را از دست داده بود، توسط جامعه ریاضی دانان بیشتر شد. سعی در اثبات قضیه، باعث حل مسایل دیگری می شد و شاخه های جدیدی در ریاضیات به وجود می آمد. اما همچنان راه اثبات قضیه به دست نمی آمد. تا آن که در سال ۱۹۹۴، قضیه در دانشگاه پرینستون توسط گروهی از ریاضی دانان و با استفاده از ریاضیات پیچیده و مدرن اثبات شد و در ۱۹۹۹ راه حل کامل تر شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیر دو فرما ( Pierre de Fermat ) در سال ۱۶۰۷ در نزدیکی مُونتوُبان فرانسه متولد شد. او فرزند یک تاجر چرم بود و تحصیلات اولیه خود را در منزل گذراند. سپس برای احراز پست قضاوت به تحصیل حقوق پرداخت. فرما لیسانس حقوق خود را از دانشگاه اورلئان دریافت کرد. [ ۱] او بعدها به عنوان مشاور در پارلمان محلی شهر تولوز ( Toulouse ) انتخاب شد.
او باوجود علاقه بسیاری که به ریاضیات داشت هرگز به صورت رسمی و حرفه ای به این علم نپرداخت اما با این حال بسیاری او را بزرگ ترین ریاضی دان قرن هفدهم می دانند. او در سن ۶۴ سالگی در شهر کاستر ( Caster ) در گذشت.
فرما برای تفریح به ریاضیات می پرداخت و امروزه بسیاری از اکتشافات او مهم ترین قضایا در ریاضیات اند. زمینه های مورد علاقه او در ریاضیات بیشتر شامل تئوری اعداد، استفاده از هندسه تحلیلی در مقادیر بینهایت کوچک یا بزرگ و فعالیت در زمینه احتمالات بود. با ریاضی دان های برجسته زمان خودش ارتباط داشت و بر نحوه تفکر دانشمندان هم دوره اش تأثیرگذار بود. با مکاتباتی که با پاسکال داشت، اساس علم احتمالات را پی ریزی کرد. سهم او در پیشرفت شاخه های مختلف ریاضی، آن قدر زیاد است که او را بزرگ ترین ریاضی دان قرن ۱۷ می دانند.
به نام فرما در نظریه اعداد دو قضیه زیبای مشهور وجود دارد؛ قضیه کوچک و قضیه بزرگ. این دومی، جنجالی ترین قضیه تاریخ ریاضیات است که بدون اثبات، در حاشیه یکی از دست نوشته هایش پیدا شد. فرما نوشته است: راه اثبات حیرت انگیزی برای این قضیه دارم، حیف که جا نیست! اما متأسفانه هرگز در میان نوشته هایش به اثبات قضیه اشاره نکرد. تاریخ همواره در شک ماند که آیا او واقعاً اثبات قضیه را می دانست؟ این اثبات، ۳۰۰ سال ریاضی دان های بزرگ جهان را به خود مشغول کرد. در سال ۱۹۰۸ جایزه ۱۰ هزار مارکی برای حل آن تعیین شد. فقط در یک شهر آلمانی، طی ۳ سال، هزاران راه حل طرح شد که بعد از بررسی رد می شدند. بعد از جنگ جهانی اول، مبلغ جایزه که به علت تورم، جذابیت خود را از دست داده بود، توسط جامعه ریاضی دانان بیشتر شد. سعی در اثبات قضیه، باعث حل مسایل دیگری می شد و شاخه های جدیدی در ریاضیات به وجود می آمد. اما همچنان راه اثبات قضیه به دست نمی آمد. تا آن که در سال ۱۹۹۴، قضیه در دانشگاه پرینستون توسط گروهی از ریاضی دانان و با استفاده از ریاضیات پیچیده و مدرن اثبات شد و در ۱۹۹۹ راه حل کامل تر شد.
wiki: پیر دو فرما