پیر دلیل. [ رِ دَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) منصبی در حوزه شیخ و مریدان. یکی از مراتب درویشان. در اصطلاح صوفیان کسی را گویند که واسطه میان مرید و مرشد کامل است. ( فرهنگ نظام ).
