پیر جاکومو کاستیلیونی

پیر جاکومو کاستیلیونی ( به ایتالیایی: Pier Giacomo Castiglioni ) ؛ ( زادۀ ۲۲ آوریل ۱۹۱۳ میلادی – درگذشتهٔ ۲۷ نوامبر ۱۹۶۸ میلادی ) معمار و طراح صنعتی اهل ایتالیا بود. [ ۱]
کاستیلیونی در ۲۲ آوریل ۱۹۱۳ در میلان، در لمباردی در شمال ایتالیا به دنیا آمد. او دومین پسر مجسمه ساز جیانینو کاستیلیونی و همسرش لیویا بولا بود. [ ۱] برادر بزرگترش لیویو و برادر کوچکترش آکیله نیز معمار بودند.
کاستیلیونی در دانشگاه پلی تکنیک میلان، معماری خواند و در سال ۱۹۳۷ میلادی فارغ التحصیل شد. [ ۱] در آن سال[ ۱] یا در سال ۱۹۳۸ میلادی[ ۲] او یک تمرین طراحی معماری را با برادرش لیویو و لوئیجی کاچیا دومینیونی آغاز کرد. [ ۲] از جمله طرح های تولید شده به واسطۀ این همکاری، اولین رادیوی باکالیت ایتالیایی بود. [ ۳] استودیو در سال ۱۹۴۰ میلادی بسته شد. کاستیلیونی در ۳۰ دسامبر ۱۹۴۲ میلادی با ماریا کودوری ده کارتوزیو ازدواج کرد. [ ۱]
پس از جنگ جهانی دوم، او و لیویو با برادر کوچکترشان آکیله، که در سال ۱۹۴۴ میلادی در رشتۀ معماری فارغ التحصیل شده بود، کار کردند. [ ۲] بسیاری از کارهای آن ها در طراحی محصولات و نمایشگاه بود، اما آن ها همچنین تعدادی پروژۀ معماری، از جمله بازسازی پالاتسو دلا پرماننته  [ it] ، در سال ۱۹۵۳–۱۹۵۲ میلادی که با بمباران در سال ۱۹۴۳ میلادی ویران شده بود، انجام دادند. [ ۱]
لیویو کاستیلیونی در سال ۱۹۵۲[ ۲] یا ۱۹۵۳ میلادی[ ۱] کار را ترک کرد. از آن زمان تا زمان مرگ پیر جاکومو – در میلان، در ۲۷ نوامبر ۱۹۶۸ میلادی – او و آکیله به عنوان یک تیم کار کردند. بسیاری از طرح های آن ها به هیچ یک از آن ها نسبت داده نمی شود. [ ۱] [ ۲] محصولات طراحی شده توسط برادران کاستیلیونی در سال های پس از جنگ شامل چراغ های «توربینو» ( گردباد ) و «آرکو»؛ و جاروبرقی «اسپالتر» بود. پیر جاکومو که به تنهایی کار می کرد، چهارپایۀ «مزادرو» را برای شرکت زانوتا بر اساس مفهوم «حاضر - آماده» مارسل دوشان طراحی کرد. با این حال، تا سال ۱۹۷۱ میلادی، سه سال پس از مرگ کاستیلیونی، ساخته نشد. [ ۳]
کاستیلیونی همچنین طراحی حیات را در دانشگاه پلی تکنیک میلان از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸ میلادی تدریس کرد. [ ۱]