پیر برسولت ( انگلیسی: Pierre Brossolette; ۲۵ ژوئن ۱۹۰۳ – ۲۲ مارس ۱۹۴۴ ) یک روزنامه نگار، سیاستمدار و عضو مقاومت فرانسه بود.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور ( شوالیه ) و صلیب جنگ ۱۹۴۵–۱۹۳۹ ( فرانسه ) شده است.
... [مشاهده متن کامل]
پیر رهبر سوسیالیست ها، یکی از رهبران اصلی و قهرمانان مقاومت داخلی فرانسه بود. او پس از آنکه توسط گشتاپو بازداشت و شکنجه می شود تصمیم به خودکشی می گیرد و بدون اینکه حرفی زده باشد در مقر گشتاپو در خیابان فاچ خود را از پنجره به بیرون پرتاپ می کند. خاکستر او در ۲۷ مه ۲۰۱۵ به پانتئون منتقل شد.
پیر برسولت در خانه شماره ۷۷ خیابان میکل انژ متولد شد. او پسر لئون برسولت، بازرس آموزش ابتدایی در پاریس و مدافع سرسخت آموزش و پرورش سکولار در اوایل قرن بیستم و مادرش جین ویل، دختر فانیسکی، مدیر آموزش متوسطه بود. دو خواهر بزرگترش، سوزان ( همسر بورگین ) و ماریان ( همسر یوزوف ) هر دو دارای تیتر در تاریخ تجمع زنان هستند که در آن زمان نادر بود.
پیر در امتحان ورودی مدرسه سطح بالای نرمال اول شد و در تمام طول تحصیلش لقب شاگرد ممتاز را داشت. اوبه جای آنکه مانند هم سن های خودش دنبال درجات تحصیلی باشد به عمل و سیاست و روزنامه نگاری رو آورد. اما بعد از آنکه در برنامه رادیویی به توافقنامه مونیخ تاخت ازان کار اخراج شد.
در ابتدای جنگ جهانی دوم، پیر با درجه ستوانی به لشکر پنجم پیاده نظام اعزام شد. او قبل از شکست فرانسه به درجه سروانی رسید و با اولین صلیب جنگ ۱۹۳۹–۱۹۴۵ تزئین شد. ستاره برنزی ۱۱ ژوئیه ۱۹۴۰ به خاطر عملکردش او در هنگام عقب نشینی واحدش بود. ( او موفق شد تمام افراد خود را با سلاح های شان به عقب بیاورد ) . او بخاطر دشمنی اش با فرانسه ویشی به گروه موزه انسان ملحق شد و به ژان کااسوپار آگنس هامبرت، بنیان گذار آن معرفی شد. در همان زمان، او آخرین شماره نشریه «مقاومت» متعلق به جنبش را می نویسد؛ و تلاش می کند تا از متوقف شدن ان جلوگیری کند. پیر آنگاه در تشکیل گروه های مقاومت در شمال و سازمان مدنی و نظامی در منطقه اشغال شده شرکت کرد و بعد از ملاقات با سرهنگ رمی رئیس بخش مطبوعات آشنا شد.
پیر برسولت و همسرش یک کتابفروشی روسی در شماره ۸۹ خیابان پمپ در پاریس خریدند و آن را به عنوان یک محل ملاقات و «صندوق پستی» برای مقاومت بکار گرفتند. با استفاده از گاری مخصوص حمل کتاب ها در زیرزمین چندین اسناد در طی این مدت از جمله طرح هایی برای کارخانه رنو مبادله شد.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور ( شوالیه ) و صلیب جنگ ۱۹۴۵–۱۹۳۹ ( فرانسه ) شده است.
... [مشاهده متن کامل]
پیر رهبر سوسیالیست ها، یکی از رهبران اصلی و قهرمانان مقاومت داخلی فرانسه بود. او پس از آنکه توسط گشتاپو بازداشت و شکنجه می شود تصمیم به خودکشی می گیرد و بدون اینکه حرفی زده باشد در مقر گشتاپو در خیابان فاچ خود را از پنجره به بیرون پرتاپ می کند. خاکستر او در ۲۷ مه ۲۰۱۵ به پانتئون منتقل شد.
پیر برسولت در خانه شماره ۷۷ خیابان میکل انژ متولد شد. او پسر لئون برسولت، بازرس آموزش ابتدایی در پاریس و مدافع سرسخت آموزش و پرورش سکولار در اوایل قرن بیستم و مادرش جین ویل، دختر فانیسکی، مدیر آموزش متوسطه بود. دو خواهر بزرگترش، سوزان ( همسر بورگین ) و ماریان ( همسر یوزوف ) هر دو دارای تیتر در تاریخ تجمع زنان هستند که در آن زمان نادر بود.
پیر در امتحان ورودی مدرسه سطح بالای نرمال اول شد و در تمام طول تحصیلش لقب شاگرد ممتاز را داشت. اوبه جای آنکه مانند هم سن های خودش دنبال درجات تحصیلی باشد به عمل و سیاست و روزنامه نگاری رو آورد. اما بعد از آنکه در برنامه رادیویی به توافقنامه مونیخ تاخت ازان کار اخراج شد.
در ابتدای جنگ جهانی دوم، پیر با درجه ستوانی به لشکر پنجم پیاده نظام اعزام شد. او قبل از شکست فرانسه به درجه سروانی رسید و با اولین صلیب جنگ ۱۹۳۹–۱۹۴۵ تزئین شد. ستاره برنزی ۱۱ ژوئیه ۱۹۴۰ به خاطر عملکردش او در هنگام عقب نشینی واحدش بود. ( او موفق شد تمام افراد خود را با سلاح های شان به عقب بیاورد ) . او بخاطر دشمنی اش با فرانسه ویشی به گروه موزه انسان ملحق شد و به ژان کااسوپار آگنس هامبرت، بنیان گذار آن معرفی شد. در همان زمان، او آخرین شماره نشریه «مقاومت» متعلق به جنبش را می نویسد؛ و تلاش می کند تا از متوقف شدن ان جلوگیری کند. پیر آنگاه در تشکیل گروه های مقاومت در شمال و سازمان مدنی و نظامی در منطقه اشغال شده شرکت کرد و بعد از ملاقات با سرهنگ رمی رئیس بخش مطبوعات آشنا شد.
پیر برسولت و همسرش یک کتابفروشی روسی در شماره ۸۹ خیابان پمپ در پاریس خریدند و آن را به عنوان یک محل ملاقات و «صندوق پستی» برای مقاومت بکار گرفتند. با استفاده از گاری مخصوص حمل کتاب ها در زیرزمین چندین اسناد در طی این مدت از جمله طرح هایی برای کارخانه رنو مبادله شد.
