پیدا گفتن. [ پ َ / پ ِ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) آشکار گفتن. فاش گفتن : عیب گویانم حکایت پیش جانان گفته اندمن خود این پیدا همی گویم که پنهان گفته اند.سعدی.