پیخستن. [ پ َ / پ ِ خ ُ / خ ُ ت َ / ت ِ ] ( مص مرکب ) خستن با پای. به لگد کوفتن. لگدمال کردن. پایمال کردن. پی سپر کردن. پاسپر کردن. بپای خستن. کوفتن بپای و نرم کردن. پیخوستن : کوفته را کوفتند و سوخته را سوخت وین تن پیخسته را بقهر بپیخست.
کسائی.
|| درمانده کردن. بتعب انداختن : شادی و بقا بادت وزین بیش نگویم کاین قافیه تنگ مرا نیک بپیخست.
عسجدی.
فرهنگ معین
(پَ خُ تَ یا پِ خَ تَ ) (مص م . ) ۱ - خستن با پای . ۲ - درمانده کردن .
پیشنهاد کاربران
مصدر و فعل پیشوندی به معنی لگدمال کردن بن مضارع آن پیخل و پیخلیدن و نهش گذرای آن پیخلاندن است. کوفته را کوفتند و سوخته را سوخت وین تن پیخسته را بقهر بپیخست