پیخاب ( به فرانسوی: Lisier ) در صنعت مرغداری، دامداری و دامپروری، فاضلاب حاصله و ترکیبی از مدفوع ( پیخال، پهن ) ، ادرار و سایر مواد دفعی، زایدات حاصل از محل استراحت جانوران، آب ناشی از شستشوی ظروف و کف محل نگهداری، آب بکار رفته در خنک کردن دام ها، زایدات ناشی از تغذیه دام ها و سایر آلاینده های تولیدی توسط دام ها می باشد که عنصر مایع غالب است. پیخاب در مخازن زمینی ( پیخچال ) یا تانک های فلزی نگهداری و پس از فرآوری جهت زیست گاز یا به عنوان کود کشاورزی در باروری خاک قبل از کشت یا محلول پاشی بر گیاهان استفاده می شود. [ ۱]
خصوصیات کمی و کیفی پیخاب دامپروری از یک مزرعه به مزرعه دیگر به میزان قابل توجهی متفاوت است. این خصوصیات به نوع جانور، سن، جیره غذایی و سیستم پرورش دام بستگی دارد. برای مدیریت بهتر منابع تولید کود و پساب، ابتدا باید میزان تولید هر کدام را پیش بینی و محاسبه کرد تا ظرفیت مخازن و ماشین آلات موردنیاز متناسب با میزان تولید طراحی شود. محاسبه میزان تولید کود سالانه، در دامداری ها بهتر است. این کار بر اساس عواملی مانند نوع جانور، وزن آن و میزان تولید شیر انجام می شود. کود ناشی از جانوران بالغ نسبت به جانوران جوان تر از لحاظ بیولوژیکی پایدار نیست. هر چقدر یک جانور بزرگتر باشد، مقدار کود تولیدی آن بیشتر است. مقدار کود تولیدی روزانه حدود ۸٪ وزن حیوان تخمین زده می شود. رژیم غذایی، ویژگی های پیخاب تولیدی را تحت تأثیر قرار می دهد. قابلیت تجزیه پذیری، پروتئین و فیبر موجود در رژیم غذایی از عوامل مهمی محسوب می گردند. برای مثال گاوهایی که رژیم غذایی کنسانتره، دریافت می کنند نسبت به آنهایی که رژیم غذایی حجیم و با کیفیت پایین دریافت می کنند کود کمتری تولید می کنند.
به طور کلی برای بهره برداری از پیخاب از پنج نظام مدیریتی استفاده می شود: نخست، جمع آوری و توزیع روزانه. دوم جمع آوری و متراکم سازی کود در مخزن هایی که در آن تا حد امکان تجزیه، قبل از توزیع فراهم شود. سوم، ذخیره و فرآوری در استخرهای مجهز به تهویه ( پیخچال ) که امکان اکسایش مواد آلی در آنها فراهم است یا اکسیژن با کود مایع در آنجا مخلوط می شود. چهارم، ذخیره و فرآوری به صورت مایع بی هوازی در مخازن عمیق که در آن به کود اجازه داده می شود تا در نبود اکسیژن تخمیر شود و پنجم، ترکیبی از روش مصرف همزمان، ذخیره سازی به صورت مایع و انتقال مازاد به فاز تصفیه و بازچرخانی.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخصوصیات کمی و کیفی پیخاب دامپروری از یک مزرعه به مزرعه دیگر به میزان قابل توجهی متفاوت است. این خصوصیات به نوع جانور، سن، جیره غذایی و سیستم پرورش دام بستگی دارد. برای مدیریت بهتر منابع تولید کود و پساب، ابتدا باید میزان تولید هر کدام را پیش بینی و محاسبه کرد تا ظرفیت مخازن و ماشین آلات موردنیاز متناسب با میزان تولید طراحی شود. محاسبه میزان تولید کود سالانه، در دامداری ها بهتر است. این کار بر اساس عواملی مانند نوع جانور، وزن آن و میزان تولید شیر انجام می شود. کود ناشی از جانوران بالغ نسبت به جانوران جوان تر از لحاظ بیولوژیکی پایدار نیست. هر چقدر یک جانور بزرگتر باشد، مقدار کود تولیدی آن بیشتر است. مقدار کود تولیدی روزانه حدود ۸٪ وزن حیوان تخمین زده می شود. رژیم غذایی، ویژگی های پیخاب تولیدی را تحت تأثیر قرار می دهد. قابلیت تجزیه پذیری، پروتئین و فیبر موجود در رژیم غذایی از عوامل مهمی محسوب می گردند. برای مثال گاوهایی که رژیم غذایی کنسانتره، دریافت می کنند نسبت به آنهایی که رژیم غذایی حجیم و با کیفیت پایین دریافت می کنند کود کمتری تولید می کنند.
به طور کلی برای بهره برداری از پیخاب از پنج نظام مدیریتی استفاده می شود: نخست، جمع آوری و توزیع روزانه. دوم جمع آوری و متراکم سازی کود در مخزن هایی که در آن تا حد امکان تجزیه، قبل از توزیع فراهم شود. سوم، ذخیره و فرآوری در استخرهای مجهز به تهویه ( پیخچال ) که امکان اکسایش مواد آلی در آنها فراهم است یا اکسیژن با کود مایع در آنجا مخلوط می شود. چهارم، ذخیره و فرآوری به صورت مایع بی هوازی در مخازن عمیق که در آن به کود اجازه داده می شود تا در نبود اکسیژن تخمیر شود و پنجم، ترکیبی از روش مصرف همزمان، ذخیره سازی به صورت مایع و انتقال مازاد به فاز تصفیه و بازچرخانی.
wiki: پیخاب