پیته
لغت نامه دهخدا
پیته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) یک قطعه کوچک جداشده از جامه مندرس و این در طالقان قزوین معمول است و در درکه تهران. خرقه. کهنه. لته. لقمه. ژنده . فلرز. فلرزنگ. جنده. جرِ و جِنده ( در تداول مردم قزوین ). جندره. رکو. قطعه جداکرده از جامه ٔمندرس و فرسوده. || کهن. دیرینه : پیته کت ؛ کت کهنه. کلمه پیته با این معانی در مازندران معمول است و در درکه نزدیک اوین بشمال غربی تهران نیز. || لقمه. نواله. تکه. پیتی. پیچی ( در تداول مردم قزوین ). هر تکه از طعام که یک بار بدهان فرونهند. || فتیله چراغ. ( شعوری ج 1 ص 262 ).
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
پیته اسمی است که اگر بر روی منطقه باشد به معنای قطعات زمین کشاورزی است که دره انها را از هم جدا کرده است
در زبان بختیاری به معنی جستجو کردن
پیته و پیجور نکن
یعنی جستجو کردن
میشه گفت به معنی فضولی کردن در امری که خیلی به ما ربط نداره بیشتر استفاده میشه
پیته و پیجور نکن
یعنی جستجو کردن
میشه گفت به معنی فضولی کردن در امری که خیلی به ما ربط نداره بیشتر استفاده میشه