پیتر آندریاس هایبرگ. پیتر آندریاس هایبرگ، ( انگلیسی: Peter Andreas Heiberg ) ( زاده ۱۶ نوامبر ۱۷۵۸ در ووردبورگ – درگذشته ۳۰ آوریل ۱۸۴۱ در پاریس ) یک نویسنده دانمارکی بود.
پیتر آندریاس هایبرگ، در سال ۱۷۷۷ میلادی، در آزمون رسمی لغت شناسی شرکت کرد، اما چند سال بعد، احتمالاً به دلیل بدهی، مجبور شد به سوئد فرار کند. در سوئد، وی ابتدا به ارتش ملحق می شود. اما یکی از عموهای پدری او که خادم کلیسا بوده است، به وی یاری کرده و بعد از پرداخت مبلغ بدهی، پیتر آندریاس هایبرگ، را از ارتش بازخرید می کند. [ ۱] [ ۲]
عموی هایبرگ، که ساکن برگن بوده، پیتر آندریاس هایبرگ، را به برگن دعوت می کند. به این ترتیب در سال ۱۷۸۲ وی به برگن، نزد عموی خود رفته و تا سال ۱۷۸۵ در آنجا زندگی می کند و سپس به کپنهاگ، بازمی گردد. در دانمارک، پیتر آندریاس هایبرگ، در سال ۱۷۸۷ با انتشار یک نشریهٔ طنز وارد حرفه نویسندگی می شود. [ ۳]
پیتر آندریاس هایبرگ، در آثار و نوشته های طنزآمیز خود بیشتر، از کاستی ها و نابرابری های مختلف در جامعه انتقاد می کند. اشراف، رقابت بر سر تصاحب عنوان و غیره را مورد حمله قرار می دهد.
در آن زمان نقل لطایف خنده دار در مجالس مهمانی بسیار باب بود، اما شهرت پیتر آندریاس هایبرگ، به خاطر تبدیل این لطیفه های مجلسی به یک ابزار سیاسی بود. در نشریهٔ دیگری که در سال ۱۷۹۸ در دانمارک منتشر می شد، پیتر آندریاس هایبرگ، به همین طریق حکومت مطلقه را مورد انتقاد قرار می دهد. امری که تا آن زمان کمتر سابقه داشته و بلکه بی سابقه بوده است.
در نشریهٔ بعدی خود به نام ( حقیقت ) پیتر آندریاس هایبرگ، به روشنی و به شکلی هدفمند، افراد و روابط مشخصی را آماج طنز گزنده خود قرار می دهد. [ ۴]
این طنز گزنده که افراد قدرتمند و مشخص، از جمله اعضای دولت را هدف قرار می داد سرانجام در یک مورد موجب شکایت شد. کار به دادگاه کشیده شد و نهایتاً دادگاه در سال ۱۷۹۹ به اخراج پیتر آندریاس هایبرگ، از دانمارک حکم صادر کرد.
در فوریهٔ سال ۱۸۰۰ میلادی، پیتر آندریاس هایبرگ، برای همیشه دانمارک را ترک کرد و به فرانسه رفت. وی در فرانسه مدتی به عنوان مترجم در وزارت امور خارجه مشغول به کار بود. درهمین حدود زمانی بود که پیتر آندریاس هایبرگ، از همسرش جدا شد. وی سالهای آخر عمر را در نابینایی و فقر در پاریس سپری کرد.
پیتر آندریاس هایبرگ، همه نوشته های بعدی خود را به زبان مادری در نروژ منتشر کرده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیتر آندریاس هایبرگ، در سال ۱۷۷۷ میلادی، در آزمون رسمی لغت شناسی شرکت کرد، اما چند سال بعد، احتمالاً به دلیل بدهی، مجبور شد به سوئد فرار کند. در سوئد، وی ابتدا به ارتش ملحق می شود. اما یکی از عموهای پدری او که خادم کلیسا بوده است، به وی یاری کرده و بعد از پرداخت مبلغ بدهی، پیتر آندریاس هایبرگ، را از ارتش بازخرید می کند. [ ۱] [ ۲]
عموی هایبرگ، که ساکن برگن بوده، پیتر آندریاس هایبرگ، را به برگن دعوت می کند. به این ترتیب در سال ۱۷۸۲ وی به برگن، نزد عموی خود رفته و تا سال ۱۷۸۵ در آنجا زندگی می کند و سپس به کپنهاگ، بازمی گردد. در دانمارک، پیتر آندریاس هایبرگ، در سال ۱۷۸۷ با انتشار یک نشریهٔ طنز وارد حرفه نویسندگی می شود. [ ۳]
پیتر آندریاس هایبرگ، در آثار و نوشته های طنزآمیز خود بیشتر، از کاستی ها و نابرابری های مختلف در جامعه انتقاد می کند. اشراف، رقابت بر سر تصاحب عنوان و غیره را مورد حمله قرار می دهد.
در آن زمان نقل لطایف خنده دار در مجالس مهمانی بسیار باب بود، اما شهرت پیتر آندریاس هایبرگ، به خاطر تبدیل این لطیفه های مجلسی به یک ابزار سیاسی بود. در نشریهٔ دیگری که در سال ۱۷۹۸ در دانمارک منتشر می شد، پیتر آندریاس هایبرگ، به همین طریق حکومت مطلقه را مورد انتقاد قرار می دهد. امری که تا آن زمان کمتر سابقه داشته و بلکه بی سابقه بوده است.
در نشریهٔ بعدی خود به نام ( حقیقت ) پیتر آندریاس هایبرگ، به روشنی و به شکلی هدفمند، افراد و روابط مشخصی را آماج طنز گزنده خود قرار می دهد. [ ۴]
این طنز گزنده که افراد قدرتمند و مشخص، از جمله اعضای دولت را هدف قرار می داد سرانجام در یک مورد موجب شکایت شد. کار به دادگاه کشیده شد و نهایتاً دادگاه در سال ۱۷۹۹ به اخراج پیتر آندریاس هایبرگ، از دانمارک حکم صادر کرد.
در فوریهٔ سال ۱۸۰۰ میلادی، پیتر آندریاس هایبرگ، برای همیشه دانمارک را ترک کرد و به فرانسه رفت. وی در فرانسه مدتی به عنوان مترجم در وزارت امور خارجه مشغول به کار بود. درهمین حدود زمانی بود که پیتر آندریاس هایبرگ، از همسرش جدا شد. وی سالهای آخر عمر را در نابینایی و فقر در پاریس سپری کرد.
پیتر آندریاس هایبرگ، همه نوشته های بعدی خود را به زبان مادری در نروژ منتشر کرده است. [ ۵]
wiki: پیتر آندریاس هایبرگ