پیت سمپراس

پیت سمپراس ( ۱۲ اوت ۱۹۷۱ ) تنیس باز بازنشستهٔ آمریکایی است که در گذشته عنوان تنیس باز شمارهٔ یک جهان را داشت. او در طول دوران ۱۵ سالهٔ ورزشیش، مقام قهرمانی ۱۴ گرند اسلم تک نفره را به خود اختصاص داد[ ۱] و به عنوان یکی از بزرگترین تنیسورهای تمام دوران شناخته شد. در دهه ۹۰ سمپراس به مدت ۲۸۶ هفته متوالی در جدول رده بندی تنیس بازان مرد جهان مقام نخست را در اختیار داشت. [ ۲]
سمپراس نخستین حضور حرفه ایش را در سال ۱۹۸۸ تجربه کرد و آخرین حضورش در تورنمنتی در سال ۲۰۰۲ بود[ ۳] که با شکست آندره آغاسی در فینال آن، قهرمان مسابقات آزاد آمریکا ( یواس اوپن ) در آن سال شد. او به مدت شش سال متوالی از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ در صدر جدول برترین تنیسورهای جهان قرار داشت. دیگر رکورد او قهرمانی هفت دوره مسابقات تک نفرهٔ مسابقات تنیس ویمبلدون بود. سمپراس همچنین برای ۲۸۶ هفته در صدر جدول برترین تنیسورها قرار داشت. او در پنج عنوان قهرمانی یو اس اوپن نیز با دیگر تنیسورهای شمارهٔ یک سابق جهان یعنی جیمی کانرز و راجر فدرر مشترک است.
پیت سمپراس در سال ۱۹۹۰ و در حالی که تنها ۱۹ سال داشت و در حالی که با سخت ترین قرعه ممکن روبرو شد، توانست در فینال به مصاف آندره آغاسی رفته و برنده اوپن آمریکا شود. بدین ترتیب او جوان ترین قهرمان تاریخ اوپن آمریکا شد. [ ۴]
پیت سمپراس آخرین تنیس باز مرد آمریکایی است که موفق به کسب قهرمانی در مسابقات ویمبلدون در سال ۲۰۰۰ و ATP World Tour Finals در سال ۱۹۹۹ گردید.