پیاژه ژان

دانشنامه آزاد فارسی

پیاژِه، ژان (۱۸۹۶ـ۱۹۸۰)(Piaget, Jean)
پیاژِه، ژان
روان شناس سوئیسی. مطالعات او دربارۀ فرآیند رشد تفکر در کودکان، در تحقیقات روان شناسی اوان کودکی و نیز در برنامۀ آموزشی مدارس و روش های آموزش بسیار مؤثر بوده است. آزمودنی های بررسی های او در زمینۀ رشد هوش، فرزندانش بودند. او رشد فرآیندهای ذهنی را به چهار مرحلۀ اصلی تقسیم کرد: حسی حرکتی (تولد تا ۲سالگی)، پیش عملیاتی (۲ تا ۷سالگی)، عملیات عینی (۷ تا ۱۲سالگی) و عملیات صوری که ویژگی اصلی آن رشد تفکر منطقی است. پیاژه در نوشاتل متولد شد، در زمینۀ جانورشناسی مطالعه کرد و در جوانی، به سبب مطالعه دربارۀ نرم تنان، شهرتی جهانی یافت. بعد در نوشاتل، زوریخ و پاریس به مطالعه ادامه داد و علل ناموفق بودن کودکان در آزمون های هوش را بررسی کرد که سبب شد در ۱۹۲۱ مدیریت انستیتو روسو، در ژنو، به او واگذار شود. پیاژه در فعالیت های بعدی اش، گاه هم زمان، منصب های دانشگاهی متعددی داشت. در ۱۹۵۵ مرکز بین المللی معرفت شناسی وراثتی را در دانشگاه ژنو تأسیس کرد و همچنین در زمان های مختلف، چندین مقام در یونسکو داشت. ازجمله آثار اوست:ریشه های هوش در کودک (۱۹۳۶)؛ واقعیت پردازی در کودک (۱۹۳۶). روان شناسی هوش، نخستین کتاب مهم او بود که به فارسی ترجمه شد (تهران، ۱۳۵۴ش).

پیشنهاد کاربران

بپرس