پیام اوردن

لغت نامه دهخدا

( پیام آوردن ) پیام آوردن. [ پ َ وَ دَ] ( مص مرکب ) پیغام گزاردن. رساندن سخنی یا نامه متضمن گفتاری از کسی بدیگری. پیام آوریدن :
یارب از فردوس کی رفت این نسیم
یارب از جنت که آورد این پیام.؟
سعدی.
تا پای مبارکش ببوسم
قاصد که پیام دلبر آورد.
سعدی.
نسیم سبزه و بوی ریاحین
پیام آورده از خسرو به شیرین.
؟

فرهنگ فارسی

( پیام آوردن ) ( مصدر ) رساندن پیغامی ( کتبی یاشفاهی ) تبلیغ رسالت پیغام گزاردن : بهار آمد بهار آمد سلام آورد مستان را از آن پیغمبر خوبان پیام آورد مستان را. ( دیوان کبیر )

پیشنهاد کاربران

بپرس