پیاله گردان

لغت نامه دهخدا

پیاله گردان. [ ل َ / ل ِ گ َ ] ( نف مرکب ) بدور درآورنده جام. صراحی گردان. می دهنده.آنکه با پیاله جمع را می دهد. ساقی. ( مجموعه مترادفات ص 206 ) :
هوا خمار شکن گل پیاله گردان است
پیاله نوش و میندیش از خمار امروز.
صائب.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بدور در آورند. جام می دهنده ساقی : هو اخمار شکن گل پیاله گردانست پیاله نوش و میندیش از خمار امروز . ( صائب )

فرهنگ عمید

کسی که پیاله را به گردش درآورد، آن که در مجلس بزم به همۀ حاضران جام باده می دهد، ساقی.

پیشنهاد کاربران

بپرس